Τα σχόλιά σας για το ΦΑΛΟΥΝ ΝΤΑΦΑ

Ο/Η ΕΡΜΑΡΙΟΝ είπε...

Αναπτύσσονται πολλά θέματα εδώ, όχι μόνο του Φάλουν Γκονγκ.

Εστιάζοντας σε αυτό συγκεκριμένα, δε μπόρεσα να βρω για ποιον λόγο το θεωρούν παράνομο.

Ακόμη και στις μεγαλύτερες αδικίες υπάρχει ένα κίνητρο από μέρους του θύτη. Μια εξήγηση που ίσως να είναι και ανόητη, αλλά δίνεται. (Συχνά η επίσημη εξήγηση είναι ψευδής και ανόητη, ενώ οι ανεπίσημες, ή οι προφανείς είναι οι αληθινές)

Εδώ λοιπόν ποια είναι η εξήγηση;

Εδώ λοιπόν τι αναφέρεται; Στα βίντεο δε βλέπουμε την παραμικρή διαφωνία των ασκούντων το Φάλουν Γκονγκ με τις θέσεις της κυβέρνησης.
Θρησκεία δε μοιάζει να είναι, αφού ο δικηγόρος εκείνος και χριστιανός ήταν, και Φάλουν Γκονγκ έκανε.
Άρα, για ποιον λόγο η κυβέρνηση να επιτίθεται με τόση μανία σε μερικούς καλοκάγαθους ανθρώπους;

Τα βίντεο έχουν το στυλ της αμερικάνικης προπαγάνδας. Ο γεννημένος κακός (Σαντάμ, Μπιν Λάντεν, Μιλόσεβιτς, Αραφάτ κλπ) και οι γεννημένοι καλοί (Κουβεϊτιανοί, Αμερικάνοι, Εβραίοι, Κοσοβάροι κλπ).
Δε σας φαίνεται ότι πρόκειται για μια ιστορία τέτοιου τύπου;


Σημείωση: Δεν αμφιβάλλω ότι στην Κίνα γίνονται βασανιστήρια, σίγουρα γίνονται. Αυτά τα καθεστώτα μόνον έτσι λειτουργούν, για να κρατάνε "σούζα" τα δισεκατομμύρια των πολιτών τους. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση θέλω να ξέρω για ποιον λόγο γίνονται αυτά τα βασανιστήρια.

1 Ιούλιος 2008 12:44 πμ

Ο/Η kostas.tsolis είπε...

Φίλε/η ερμάριον, ο πιο προφανής λόγος είναι ότι από το 1992, που το Φάλουν Γκονγκ πρωτοεμφανίστηκε στο κοινό, μέχρι το 1999, αυτοί που το ασκούσαν έφταναν τα 100 εκατομμύρια! Κι αυτό με υπολογισμούς του καθεστώτος. Αυτό είναι τεράστιο νούμερο ακόμα και για την Κίνα. Σκέψου, 10 Ελλάδες! Το 1/3 από τα μέλη το ΚΚΚ δηλ. τα 20 από τα 60 εκατομμύρια ήταν ασκούμενοι! Αυτοί οι άνθρωποι δεν ελέγχονταν πλέον. Άσχετα με το ότι ήταν φιλήσυχοι, πράοι και αυτό που έκαναν δεν είχε καμία σχέση με πολιτική, εν τούτοις είχαν πάψει να ακολουθούν το ΚΚΚ. Πίστευαν σε άλλες αρχές. Το Φάλουν Γκονγκ διδάσκει αλήθεια, καλοσύνη και ανεκτικότητα. Επίσης το ΦΓ –αν και όπως ορθώς λες δεν είναι θρησκεία– είναι εν τούτοις ένας πνευματικός δρόμος που μιλάει για τη θεϊκότητα και τη φώτιση του ανθρώπου. Όλα αυτά είναι τελείως ξένα με την άθεη μαρξιστική θεωρία. Οτιδήποτε πνευματικό διώκεται στην Κίνα. Ακόμα και ο Χριστιανισμός εκεί θεωρείται «επικίνδυνος» και ελέγχεται. Έτσι λοιπόν νομίζω πως αργά ή γρήγορα θα γινόταν το «μπαμ». Την εποχή που εμφανίστηκε το ΦΓ ο κινέζικος λαός αμφισβητούσε έντονα το καθεστώς μετά τα γεγονότα του 89. Επικρατούσε δυσπιστία, απογοήτευση και σε μεγάλο βαθμό διαφθορά. Έτσι μέσα σε αυτό το κλίμα το ΦΓ ήταν μια όαση στην έρημο. Επιπλέον ήταν κάτι παραδοσιακό κι όχι ξενόφερτο όπως ο μαρξισμός. Με την εξάσκηση αυτή οι ζωές των ανθρώπων άλλαζαν προς το καλύτερο σε όλα τα επίπεδα. Έτσι άρχισαν πάλι να πιστεύουν και να ελπίζουν, αλλά όχι πλέον στο κόμμα. Άρα λοιπόν πώς θα μπορούσε αυτό να γίνει ανεκτό; Και μέχρι πότε; Ήταν ζήτημα χρόνου να «σκάσουν» –οι έτσι κι αλλιώς ελάχιστες αν(τ)οχές του κομμουνιστικού καθεστώτος– και να εξαπολυθεί η δίωξη.

Ο/Η kostas.tsolis είπε...

Σε σχέση με τη «διαμάχη» ΗΠΑ – Κίνας προσωπικά είμαι σίγουρος ότι είναι καθαρά στα λόγια. Θα πρέπει να φαίνεται στην επιφάνεια μια αντιπαλότητα για να γίνεται η δουλειά ανενόχλητα. Τα πράγματα μού φαίνονται ολοκάθαρα. Οι μεγάλες αμερικάνικες εταιρίες επενδύουν τεράστια ποσά στην Κίνα. Το κινέζικο καθεστώς κάνει ότι μπορεί για να τις «ικανοποιήσει» διαθέτοντας ένα μεγάλο μέρος από τα κέρδη της «φιλοξενίας» για την πάταξη οποιωνδήποτε εσωτερικών αντιδράσεων, τη διατήρηση του τρόμου, τη διατήρηση του καθεστώτος σκλαβιάς των κινέζων εργατών και επομένως τη διατήρηση των υψηλών κερδών τους. Από την άλλη οι αμερικάνοι κάνουν ότι μπορούν για να απομακρύνουν τα βλέμματα της κοινής γνώμης στη χώρα τους και αλλού από την Κίνα για να μην έχουν προβλήματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στα οποία είναι ακόμα ευαίσθητες οι δυτικές κοινωνίες. Που και που της κάνουν και κάποια σύσταση να προσέξει λίγο το ζήτημα αυτό. Στην ουσία είναι δύο εταίροι με τον ίδιο σκοπό, τη διατήρηση της εξουσίας από τη μία και των κερδών από την άλλη ενώ η διαφορά είναι μόνο στο παζάρι μεταξύ τους, στη μοιρασιά. Ποιος θα κερδίσει περισσότερα από τη συνεργασία. Ερώτηση: Πότε οι αμερικάνοι μπλόκαραν σε κάποιο οργανισμό κίνηση των κινέζων; Ρωτώ πραγματικά γιατί μπορεί να μου διαφεύγει. Όμως δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο ποτέ, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Οι συνομιλίες πάλι που γίνονται μεταξύ ΕΕ και Κίνας πραγματοποιούνται κεκλισμένων των θυρών με άγνωστα συμπεράσματα. Απλά λέγονται για να ακούγονται για τον κατευνασμό της κοινής γνώμης. Ξέρει κανείς συγκεκριμένα κάποια δεσμευτική απόφαση ή κάποια συμφωνία; Άρα λοιπόν αναρωτιέμαι που μπορεί να δει κάποιος την αντιπαλότητα στην ουσία; Υπάρχει τέτοιο πράγμα; Εγώ ειλικρινά βλέπω δύο συνεταίρους (Δύση, δηλ. δυτικό κεφάλαιο και Κίνα δηλ. κινέζικο καθεστώς) να κάνουν οτιδήποτε περνάει από το χέρι τους για τη συνέχιση της κατάστασης. Και βέβαια μία από τις κορυφαίες στιγμές της συνεργασίας ήταν η ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων μέσα από τους οποίους –ωσάν μια άλλη κολυμπήθρα του Σιλωάμ– και οι δύο πλευρές ελπίζουν την αναβάπτιση και τον καθαρμό του φασιστικού κινέζικου καθεστώτος στα μάτια του κόσμου. Οι προβολείς θα λάμπουν στο στάδιο «φωλιά» ενώ λίγα χιλιόμετρα παραπέρα σε κάποιο υπόγειο νοσοκομείου θα βασανίζουν ανθρώπους ή θα τους ανοίγουν για να τους πάρουν τα όργανα. Και η Δύση, αμερικάνοι, ευρωπαίοι και λοιποί «εχθροί» θα έχουν κάνει «τα πάντα» για να τους «αποτρέψουν».
Να είστε καλά
Κώστας