Τι είναι ο χώρος του aspic;
Ο χώρος όπου απο την επομένη μιας εκπομπής θα γίνεται κριτική για το περιεχόμενο, τις τεχνικές αδυναμίες της και θα κατατίθενται προτάσεις για τη βελτίωσή της.
Όπως είπε ο θεωρητικός και νονός της ιδέας aspic, τίποτε απο όσα γράφονται στο blog δεν πάει χαμένο.
Λειτουργεί στο υποσυνείδητο του υπογραφομένου, έστω και αν δεν προβάλλεται, πάντοτε, αυτούσιο στην τηλεόραση.
Π.Σαβ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Βρε παντελή ....βρε παντελή....τι πήγες και έφτειαξες και είμαι και ντροπιάρης;
Άσε που τώρα άμα σου λέω τα καλά, θα σκέπτονται οι άλλοι ότι σε γλύφω επειδή μου φτειαξες ένα ωραίο τόπικ,αλλά και άμα σου λέω τα στραβά θα με λένε αχάριστο και γαιδούρι που δέν εκτιμώ τίποτα (και σίγουρα βέβαια ο δορυφόρος θα με κοιτάει καχύποπτα τώρα, περί του τι εκπροσωπώ εδώ μέσα και θα κάνει σενάρια).
Τι να πώ τώρα για να μαστε όλοι καλά;
Νοιώθω ευνουχισμένος.
Ρε άντε από κει που θα νοιώθω ευνουχισμένος τώρα επειδή έφτειαξε έναν ασπίκιο το χώρο κριτικής ο παντελής;
Από μαλαγανιά το έκανε για να μήν τον βρίσω πολύ,ή για να με απομονώσει σε έ να χώρο και να μήν μπορώ να παίζω με τα άλλα μπλογκεράκια εδώ μέσα.
Το λοιπόν,μιά χαρά νοιώθω,κάτσε τώρα να τα ακούσεις για χθές σαββίδη, να μάθεις άλλη φορά να μας φτειάχνεις χώρους για κριτική επειδή στο ζητήσαμε.
Το λοιπόν....εχμ εχμ.....οπωσδήποτε η χθεσινή εκπομπή....εεεεεε .....ναι η χθεσινή εκπομπή.....οπωσδήποτε.....εεεεε .....ήταν γενικώς μιά εκπομπή........ (μισό λεπτό γιατί κάτι έπαθε το πληκτρολόγιο και δέν γράφει)....ΓΚΑΠ ΓΚΑΠ.....χμμμμμμμμ.....μιά εκπομπή την οποία ο καθένας θα έλεγε πώς δέν θα μπορούσε να ήταν τίποτα άλλο......γκούχ γκούχ (γαμημένο κωλοτσίγαρο) ...από μιά βραδυνή εκπομπή τετάρτης που σκοπό έχει.......γριστ γριστ γριστ (πάντα με πιάνει φαγούρα όταν εμβαθύνω την σκέψη μου).....σκοπό έχει μιά εκπομπή της τετάρτης....εεεεεεεε......(κάτσε παντελή γιατί προσγειώθηκε μιά μύγα δίπλα στον καφέ) ....ΣΤΡΑΑΑΠΣΣΣ.....σκοπό έχει μιά εκπομπή της τετάρτης λοιπόν να παίζεται την τετάρτη........εεεεεεε.....ναι την τετάρτη......εχμ εχμ γκουχ γκούχ και γριστ γριστ.....την τετάρτη να παίζεται και ποτέ την πέμπτη ή την παρασκευή.
Να πιώ μιά γουλιά καφέ,λίγο νερό, και συνεχίζω.
Και οι πέντε καλεσμένοι σου....εεεεε...... οι έξη ήθελα να πώ......επτά με σένα δηλαδή.......ναι εντάξει εσύ δέν είσαι καλεσμένος, αλλά τώρα μετράμε τα παράθυρα γενικώς.....χμμμμμμμ .........τους δυό τους δείρανε οι φοιτητές πρίν έρθουν και πήγαν στο νοσοκομείο και έτσι ήταν τέσσερεις τελικά.....εεεεεε...τέσσερεις τρόπος του λέγειν δηλαδή,γιατί άμα βάλουμε και τους δυό που βγήκαν στο τηλέφωνο έξη....και ένας που δέν απαντούσε, επτά.....με σένα οκτώ....εντάξει τόπαμε εσύ δέν είσαι καλεσμένος......βγάλε έναν που δεν πρόλαβε να μιλήσει,έξη.......τι έξη, δηλαδή πέντε άν υπολογίσουμε ότι το ένα παράθυρο το φαγε το μαύρο σκοτάδι....εεεεεε....(δέν βοηθάει και ο δορυφόρος να μου σφυρίξει πόσοι ήταν τελικά).....εν πάσει περιπτώσει,όλοι οι καλεσμένοι σου χθές ήταν θα μπορούσαμε να πούμε....(μισό λεπτό γιατί φωνάζει ο γείτονας απ έξω και δέν μπορώ να συγκεντρωθώ).....ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΡΕ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΠΑΛΙ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΤΙΚΑ; ΖΩΟΟΟΝ Ε ΖΩΟΟΟΝ ....(που χαμε μείνει; α ναι)....όλοι οι καλεσμένοι σου λοιπόν ήταν ένας και ένας....ναι....ένας και ένας διαλεχτοί τέλος πάντων.....οι καλεσμένοι σου.....ναι....διαλεχτοί.....και γκούχ και εχμ και γριστ και αμάν αμάν αμάν,που λέει και το τραγούδι.
Μιά γουλιά καφέ,λίγο νερό και ξανασυνεχίζω.
Η χθεσινή συζήτηση τώρα, περιελίχθηκε γύρω από......εεεεεεεεεεεεε.....εεεεεεεεεεε.....εεεεεεεεεεεεε...... εεεεεεεεεεεε.... (αυτό ήταν,κόλλησα τελείως τώρα.Βρήκαν την ώρα να εξαφανιστούν και όλες οι μύγες ρε παναγία μου)....εεεεεεεεεε......εεεεεεεεεεε....εεεεεεεεεεεε........εεεεεεεεε.....
ΕΝΤΑΞΕΙ ΡΕ ΠΑΝΤΕΛΗ,ωραία, δέν την είδα την εκπομπή εχθές γιατί με πήρε ο ύπνος νωρίς.
Ήταν η μέρα περίεργη και κουραστική,και έβαλα την τηλεόραση λίγο πρίν αρχίσει η εκπομπή,βγήκε και αυτό το μπλέ σηματάκι σάν χάπι που είναι με την χαλαρωτική μουσική,και με πήρε ο ύπνος.
Δέν θα με σταυρώσετε κιόλας!!
Νοιώθω όπως παλιά μαθητής,που αυτή την μέρα που δέν είχα διαβάσει τίποτα,αυτή την μέρα με σήκωνε ο καθηγητής στον πίνακα.
Και εσύ το ίδιο.Με σήκωσες να πώ την κριτική,την μέρα που δέν είδα την εκπομπή.
Δηλαδή όλο το χρόνο που σκοτωνόμουνα να προλάβω να τις δώ όλες,δέν μετράει αυτό;
Μιά φορά δέν την είδα,και αμέσως,ο άσπικ να μας πεί τι κατάλαβε.
Άς μου το λεγες από πρίν να βάλω μανταλάκια στα μάτια.
Και εξάλλου γιατί δέν σήκωσες τον δορυφόρο που δέν έχει πεί ποτέ το μάθημά του,παρά όλο ερωτήσεις κάνει;
Εγώ το πα την περασμένη φορά,πάλι θα το ξαναπώ;
Με πιάνει και το παράπονο πιά.
Να δείς που θα με αφήσει μεταξεταστέο ο παντελής, να γράφω κριτικές όλο το καλοκαίρι.
ΒΓ Πάντως παντελή,το άνοιγμα που επιχειρείς με το μπλόγκ,αυτή η συμπλο(γ)κή των δύο κόσμων,όπου κανένας δέν ξέρει ποιός διαχέεται σε ποιόν,ποιός είναι ο παράγων και ποιός ο παραγόμενος,ίσως να είναι τελικά και το ζητούμενο της νέας εποχής.
Βέβαια για να γίνει το κρίσιμο άλμα,θα πρέπει πολλοί,άν όχι όλοι, να παραιτηθούν από την προσωπική ...εγκυρότητά τους,την αυθεντία τους,το σταριλήκι τους ρε αδελφέ άν θές (πράγμα που καταφέρνεις να το κάνεις μέχρι τώρα τουλάχιστον).
Ένας νέος κόσμος ξεκινάει,πιο ισοτιμιστικός,πιο δίκαιος και πιο αυθεντικός,και ο παντελής παιδιά όπως πάντα το χει πιάσει το θέμα και πρωτοπορεί.
Μπράβο παντελή!
Σλάρπ σλάρπ!!
(μήν σκέφτεστε μαλακίες.Ποιός γλύφει τον παντελή; Είδατε κανέναν να τον γλύφει; ).
Βέβαια αυτό που μου είναι τελείως ακατανόητο με αυτά τα διαδικτυακά και άλλα τέτοια πράγματα,είναι αυτή η πολλαπλότητα,η εσωτερική σπείρα των εμπεριεχομένων ειδώλων-κόσμων-πραγματικοτήτων.
Από μικρό με τρελλαίνει αυτή η ιστορία.Θυμάμαι, θα ήμουν πέντε ετών περίπου,όταν βρήκα ένα βιβλίο της αδελφής μου,που στο εξώφυλλο είχε ζωγραφισμένα ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι πιασμένα χέρι χέρι,με έναν αετό να κρατάνε στο άλλο χέρι τους και να κοιτάνε το σκυλάκι μπροστά τους που είχε στο στόμα ένα βιβλίο με ζωγραφισμένο στο εξώφυλλό του ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι χέρι χέρι με ένα χαρταετό,και ένα σκυλάκι μπροστά τους που είχε στο στόμα ένα βιβλίο με ζωγραφισμένα στο εξώφυλλο ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι και ούτω καθεξής......
Ήταν να μήν μου περάσει από το μυαλό ,ότι και εγώ τώρα (τότε) που κρατούσα αυτό το βιβλίο,ήμουν μέρος ενός εξωφύλλου,όπου η πραγματική ε ικόνα πιά,ήταν ένα παιδάκι (εγώ),που κρατούσε ένα βιβλίο που στο εξώφυλλό του ήταν ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι χέρι χέρι,να κρατάνε ένα χαρταετό και ένα σκυλάκι μπροστά τους να έχει ένα βιβλίο όπου πλέον για να ισχύει αυτή η αλληλουχία των εξωφύλλων θα έπρεπε απαραιτήτως στα περιθώριά τους να υπάρχει και από ένα αντίγραφό μου,αλλά που εγώ δέν θα το αντιλαμβανόμουν,όπως και τα παιδάκια και σκυλάκια του βιβλίου δέν θα αντιλαμβάνονταν σε κάθε επίπεδο τον εαυτό τους σάν αναπαράσταση,αλλά σάν πραγματικότητα;
Και άν ενδεχομένως η μητέρα μου με παρατηρούσε την ώρα που έβλεπα το βιβλίο δέν θα για να ισχύει η σύμβαση,να έχει και αυτή διαδοχικά αντίγραφα επίσης;
Και ο πατέρας μου που θα παρακολουθούσε την μητέρα μου,το ίδιο.Και ο θείος μου που θα παρακολουθούσε τον πατέρα μου το ίδιο,και η θεία μου το ίδιο και σιγά σιγά θα οδηγουμασταν στο θεό,το τέλειο φωτοτυπικό μηχάνημα δηλαδή,που υποτίθεται ότι είναι το μόνο που θα μπορούσε να έχει άπειρα αντίγραφα ένα για κάθε εξώφυλλο από μάς.
Βέβαια ο σάρτρ το είπε,ότι η εικόνα μιάς εικόνας,εικόνα ενός πράγματος είναι και αυτή,αλλά δέν ξεκαθάρισε άν η απεικονίζουσα συνείδηση είναι εικόνα ή πράγμα.
Τουτέστιν,ποιοί είμαστε στο μπλόγκ,ποιοί είμαστε στην πραγματικότητα,ποιούς καλεί ο σαββίδης στην εκπομπή και ποιοί του απαντάνε,ποιός είμαι εγώ ποιοί είστε εσείς και ποιός είναι ο κόσμος,τι θέλεις και τα μπερδεύεις όλα ρε σαββίδη εικονικά και πραγματικά και μας τρελλαίνεις πιά,τι κάθομαι και γράφω τώρα,τα νεύρα μου πάω έξω να βγάλω μιά φωνή ......ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΓΕΙΤΟΝΑΑΑ,ΠΟΥ ΣΑΙ ΡΕ ΖΩΟΟΝ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΠΑΡΕΑ;
(άει γαμηθείτε και εσείς για μύγες.Τώρα που δέν σας χρειάζομαι ξανάρθατε όλες).
Για να δευτεριάσει το... "κακό", ας αφήσω κι εγώ το δικό μου σχόλιο.
Ο χώρος αυτός δημιουργήθηκε για να απομονωθεί ο Άσπικ, ή για να συμμετέχει ως επίτιμος μπλογκεράς με δικό του σαλονάκι;
Ελπίζω να μην είναι το πρώτο.
Θα με ευχαριστήσει να συμβαίνει το δεύτερο, μιας και είναι η μόνη φωνή εδώ, που προβληματίζει με τόσο θεατρικό και διασκεδαστικό τρόπο (άρα και πιο ανθρώπινο...).
Σε ευχαριστώ μνμπβσζξ...όχι λάθος....μνμπβσξζ για τα καλά σου λόγια (βρεεει,είσαι κανένας παλιός μισσοφορουμάς και μου κάνεις πλάκα; ),αλλά η αλήθεια είναι πώς ούτε θέλω να προβληματίσω που λές,ούτε βέβαια να παίξω θέατρο,ούτε κάν να διασκεδάσω,παρά απλώς και μόνο να ικανοποιήσω την μεγάλη πληκτρολογική μου εξάρτηση.
Όλοι κάπου είμαστε κολλημένοι.Άλλος στο ποτό,άλλος στα ναρκωτικά,άλλος μαζεύει γραμματόσημα,άλλος κάνει εκπομπές σάν τον παντελή,εγώ είμαι κολλημένος με το πληκτρολόγιο.
Δέν είναι κακό,είναι κακό λές;
Δέν θα το πιστεύεις αλλά με χαλαρώνει απίστευτα να κάτσω έστω και μισή ώρα την μέρα,να αφήσω απαλά τα δάκτυλά μου στα ωραία τετράγωνα και λεία πλήκτρα,και κλαπακλαπακλιπκλαπακλακλίπ κλάπ.....
Είναι μαγεία σου λέω.
Να σκεφτείς,ότι συνήθως παίρνω καμμιά εφημερίδα,κανένα περιοδικό,ακόμη και τις αποδείξεις του σούπερ μάρκετ και τα αντιγράφω για να χω κάτι να πληκτρολογήσω.Βέβαια,που και πού,γράφω και τίποτα δικό μου στου σαββίδη το μαγαζί ή αλλού,απλώς για να έχω να πώ ότι δέν κανω κα΄τι εντελώς ανούσιο και κούφιο.
Παλιά που έγραφα στα φόρα,μου την έσπαγε που έπρεπε να κάτσω να σκεφτώ τι να γράψω.Τα δάκτυλά μου δέν κρατιόντουσαν.Ανυπομονούσαν να αρχίσουν να χτυπάνε τα πλήκτρα και πολλές φορές ίδρωνα και ξείδρωνα στην προσπάθειά μου να τα συγκρατήσω.
Στο τέλος τι να κάνω,τα άφηνα να γράφουν ότι θέλουν.
Οι άλλοι οι φορουμάδες παρεξηγιόντουσαν βέβαια και μου έλεγαν ότι είμαι μπαχαλοποιός και τους χαλάω την συζήτηση.
Πολλές φορές όμως βρίσκονταν και άλλα παιδιά, που και αυτά είχαν κάπως ανεξάρτητα άς το πούμε δάκτυλα και τότε γινόταν χαμός.
Ξεφεύγαμε εντελώς και δέν ξέραμε τι γράφαμε.
Να ναι καλά τα παιδιά όπου και να ναι (τελικά με τους αρρωστους έχω κάνει τις πιο ωραίες συζητήσεις.Τους υγιεις βαριέμαι και δέν μπορώ να κουβεντιάσω τίποτα μαζί τους).
Βέβαια οι πιο σοβαροί,αυτοί που έχουν κολλημένα τα δάκτυλα σάν πάπιες,(σίγουρα θα έχεις προσέξει και εσύ τέτοιους ανθρώπους) γκρίνιαζαν ότι αυτό δέν είναι επικοινωνία.
Γιατί ρε παιδιά,τους ρωτάγαμε,δέν είναι επικοινωνία;
Υπάρχει τίποτα καλύτερο,από το να είμαστε ένας στην αθήνα που πληκτρολογεί κλαπακλικλαπακλαπ,άλλος στην κρήτη κλιπαίντακλάντακλάντα,άλλος στην θεσσαλονίκη κλεπεκλεκεκλεπ,στην λάρισα κλλιακλλιακλλιικλλιαπ,και όλοι μαζί,κλαπακλιπακλακλικλαπ....να χτυπάμε τα πλήκτρα;
Μήν είστε κοντόφθαλμοι,τους λέγαμε.Πρέπει να βλέπετε τα πράγματα από ψηλά,έξω από τον περιορισμένο χώρο σας.
Τέλος παντων αγαπητέ μνμπσξζβ,με τον καιρό επικράτησαν οι σοβαροί και η αλήθεια του εαυτού τους.Τα κλαπακλικλακλαπ δέν έχουν καμμιά σημασία ισχυρίζονταν,παρά μόνο είναι το μέσο για να εκφραστεί η αυθεντική σκέψη του καθενός μας.Πήραν λοιπόν την αυθεντία τους ο καθένας και την έβαλε σε ένα μπλόγκ να εκφράζει την σκέψη του.
Και έτσι σε μόνο λίγα χρόνια,η ιντερνετική κοινωνία διέτρεξε συνοπτικά ολόκληρες δεκαετίες μήν πώ και εκατονταετίες της πραγματικής (κοινωνίας),καταλήγοντας και πάλι στον άκρατο ατομισμό είς βάρος του συλλογικού,που παραδόξως όμως,καταλήγει και στην ισοπέδωση του ατόμου,αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση για αυτό ξαναγυρίζουμε και πάλι πίσω,που είχαμε μείνει;....ά ναι! ότι η ιντερνετική κοινωνία δέν επανεφηύρε τελικά τον εαυτό της,αλλά ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την πραγματική με συνέπεια κανείς τώρα να μήν μαγεύεται από τους ήχους του πληκτρολογίου,αλλά απλώς νευρωτικά,αγχωτικά και πιεσμένα να βελάζει τις σκέψεις του,ή να σκέπτεται τα βελάσματά του.
Και με τόσα κοπάδια μαζεμένα να βελάζουν λοιπόν,με τόσα μυρηκαστικά να αλληλογλύφονται και να ψειρίζονται όλοι την ώρα,επόμενο είναι να μυριστούν μεγάλο φαγοπότι και οι λύκοι απέξω (μήν γίνουμε πιο συγκεκριμένοι γιατί θα πάρει και τον παντελή η μπάλλα και θα ναι άδικο) και να μας την πέσουν.
Τα είδες μνσβξμπζ που καταλήξαμε;
Για αυτό σου λέω,και εσύ άν αισθάνεσαι καμμιά φορά μιά σκέψη να σου περνάει από το μυαλό και θέλεις να βελάξεις,μήν ενδώσεις.Να πάρεις αμέσως ότι βρείς μπροστά σου,πάρε το διαφημιστικό της πιτσαρίας της γειτονιάς σου,τις οδηγίες χρήσης του καινούργιου κινητού σου,τον καζαμία ρε αδελφέ,και άρχισε να τα αντιγράφεις στο πληκτρολόγιο.Να δείς πόσο ωραία θα αισθανθείς,και πόσο γρήγορα θα φύγουν αυτές οι σκέψεις από το κεφάλι σου.Και μέ τον καιρό να δείς που δέν θα χρειάζεσαι ούτε αυτή την βοήθεια,αλλά τα δάκτυλά σου θα είναι ελεύθερα να γράφουν ότι θέλουν χωρίς να ακούνε τα βελάσματα του μυαλού σου.
Και εγώ το προσπαθώ βέβαια,και εντάξει δέν θέλω να σου κάνω τον καμπόσο,αλλά κα΄ποιες φορές το χ ω καταφέρει.
Άντε,πιάσε το πληκτρολόγιο και δώστου να καταλάβει.....
Και μιάς και γίναμε φίλοι τώρα,και επειδή δέν έχω συμπληρώσει τουλάχιστον το θεραπευτικό μισάωρο που σου έλεγα,και επειδή βέβαια δέν είναι σωστό τώρα να αντιγράφω καμμιά απόδειξη του λίντλ και τι θα πεί ο σαββίδης,κάτσε να σου πώ που κατά την γνώμη μου ωφείλεται αυτός ο θόρυβος,αυτό το βέλασμα την σκέψης μας.
Μόνο που θα πρέπει να πάμε λίγο πίσω στον χρόνο.
Στην αρχή της ιστορίας λοιπόν συνέβη η μεγάλη έκρηξη (παραπήγαμε πίσω στον χρόνο μου φαίνεται).
Ο απόηχος του τρομαχτικού αυτού θορύβου,αυτό το ζζζζζζζ της Ζωής δηλαδή,τρέλλαινε και τρελλαινει ακόμη τα πλάσματά της.
Κανένα δημιούργημα δέν το αντέχει,καταρρέει,χάνει τα λογικά του,την τάξη του,και ζει μέσα στον παραλογισμό του.
Με τον καιρό βέβαια,κάποια είδη,όπως και ο άνθρωπος στον μέγιστο βαθμό,άρχισαν να φωνάζουν στην προσπάθειά τους να ανακουφιστούν από αυτόν τον θόρυβο,καλύπτοντάς τον δηλαδή με τις φωνές τους κατά κάποιον τρόπο.
Έτσι λοιπόν,τουλάχιστον στον πλανήτη γή (για τους άλλους δέν μπορώ να σου πώ με σιγουριά τι τρόπους ακολουθούν για να λυσουν το υπαρξιακό αυτό πρόβλημα),υπάρχουν δυό ειδών πρωτογενή πλάσματα,τα κουφά και τα παράλογα.
Και καθόλου σίγουροι δέν είμαστε άν είναι καλυτερο τελικά να είσαι κουφό όν ή παράλογο,μιάς και κανείς δέν μπορεί να πεί με βεβαιότητα ποιό είναι ποιο δυστυχισμένο από τα δύο,ποιό υποφέρει λιγότερο ή περισσότερο.
Θα μου πείς βέβαια,εντάξει ρε άσπικ,και πώς γίνεται τ΄ωρα τόσες χιλιάδες εκατομύρια χρόνια ο κόσμος να μπορεί να υπάρχει ακόμη,μέσα από τον παραλογισμό του και την αναπηρία του;
Αυτό ωφείλεται σε ένα εκπληκτικό αλλά και σπα΄νιο φαινόμενο.
Οι παράλογοι που λές,αυτοί δηλαδή που δέν φώναζαν και τρελλαινόντουσαν από τον απόηχο της έκρηξης,ακούγοντας αυτούς που φώναζαν,τους κουφούς,πρόσεξαν πώς μερικές φορές υπήρχε ένας θαυμάσιος εξωπραγματικός συντονισμός ανάμεσα στις φωνές τους και στον θόρυβο που προσπαθούσαν να καλύψουν,με συνέπεια το ηχητικό αποτέλεσμα,όχι μόνο να μήν είναι δυσάρεστο και να τους τρελλαίνει,αλλά απεναντίας να είναι ευχάριστο και θεραπευτικό.
Ανακάλυψαν κάποιοι από αυτούς δηλαδή,ότι μερικές φορές παραγόταν μιά μελωδία στον κόσμο.
Και πάλι όμως,κανείς δέν μπορεί να πεί με βεβαιότητα άν αυτό που λένε είναι αληθινό,ή ωφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην τρέλλα τους.
Εξάλλου μόνο κάποιοι από τους τρελλούς ισχυρίστηκαν κάτι τέτοιο και ποτέ κάποιος από τους κουφούς δέν το ισχυρίστηκε,αφού αυτοί δέν θα μπορούσαν και να το ακούσουν βέβαια.
Και άντε να το δεχτούμε ότι αυτοί οι τρελλοί που τα λένε αυτά θα έχουν δίκιο,το κρίσιμο ερώτημα θα είναι τότε,τι ειναι καλύτερο να είναι κάποιος; Κουφός και να συντονίζεται με τον θόρυβο του κόσμου παράγοντας μελωδία,ή τρελλός και να την ακούει;
Τέλος πάντων ξβσμπνμζ,κουφοί ή τρελλοί,άς αφήσουμε τα δάκτυλά μας να καλύψουν τον θόρυβο....κλαπακλικλακλαπ....
ΔΗΛΩΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΦΑΝ TOY ΑΣΠΙΚ!
ΕΠΙΣΗΣ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΣΟΕΙΔΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ...
ΥΓ.
ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΑΣΠΙΚ ΜΠΟΡΩ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ!
Δημοσίευση σχολίου