Η γλώσσα των Σκοπίων

Όπως θα γνωρίζετε, ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων έστειλε επιστολή προς τον Επίτροπο για την πολυγλωσία και του ζητά να προστατεύσει τη "μακεδονική" γλώσσα που μιλούν οι "μακεδόνες" της "μακεδονικής μειονότητας" στην Ελλάδα.
Εν πάσει περιπτώσει ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει και τα Σκόπια με την παρούσα κυβέρνηση μπορούν να θεωρηθούν "καθένας".
Εάν κάποιος θελήσει να εντρυφήσει στο θέμα του γλωσσικού ιδιώματος των Σκοπίων μπορεί να διαβάσει το ανεπανάληπτο βιβλίο του Νίκου Ανδριώτη: "Το Ομόσπονδο κράτος των Σκοπίων και η γλώσσα του" απο το οποίο ελάχιστα χαρακτηριστικά αποσπάσματα παραθέτουμε.

ΥΓ. Η εκπομπή που θα παρουσιαστεί την Τετάρτη είναι η τελευταία της τηλεοπτικής περιόδου που διανύσαμε και την έχουμε ήδη μαγνητοσκοπήσει. Δεν θα είναι δηλαδή "ζωντανή", συνεπώς δεν θα έχουμε τη δυνατότητα επικοινωνίας.

Τα αποσπάσματα απο το βιβλίο του Ανδριώτη:

Ως τον 7ο αιώνα μ.Χ. τα σύνορα της ομιλούμενης ελληνικής γλώσσας στη βαλκανική άρχιζαν από τις εκβολές του Γενυσού ποταμού στην Αδριατική, περνούσαν νοτίως των Σκοπίων, από τη Σερδική (Σόφια), κατά μήκος της οροσειράς του Αίμου και κατέληγαν στον Εύξεινο.
Η επικρατούσα γλώσσα στη βόρεια Μακεδονία κατά το μεσαίωνα εξακολουθούσε να είναι η ελληνική, γιατί ο αστικός πληθυσμός της χώρας παρέμεινε ελληνικός.
Η μεγαλύτερη πύκνωση του σλαβικού στοιχείου έγινε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, οπότε οι τούρκοι αγάδες συνέχισαν τη συνήθεια των βυζαντινών γαιοκτημόνων να φέρνουν σλάβους κολίγες για να καλλιεργούν τα τσιφλίκια τους.
Ο βαθμιαίος όμως αυτός εκσλαβισμός, τόσο στη βυζαντινή όσο και στην τουρκική εποχή, περιορίστηκε στη βόρεια Μακεδονία και δεν προχώρησε στη νότια αυτήν που σήμερα περιλαμβάνεται στην ελληνική επικράτεια.
Εδώ η δύναμη του ελληνικού στοιχείου με κέντρο την πάντα απάτητη από Σλάβους Θεσσαλονίκη, ήταν και στο μεσαίωνα και στην εποχή της τουρκοκρατίας τόσο μεγάλη ώστε οι λίγοι Σλάβοι που εισέδυσαν κατά καιρούς δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από την αφομοίωση.

Η γλώσσα που μιλούν κατά πλειονότητα οι κάτοικοι του κράτους των Σκοπίων και που εντελώς αυθαίρετα την ονόμασαν Μακεδονική είναι ένα σλαβικό ιδίωμα με τόσο στενούς δεσμούς προς τη βουλγαρική και τη σερβική ώστε σύμφωνα με τις αρχές της γλωσσικής επιστήμης δεν μπορεί να ονομαστεί γλώσσα αυτοτελής, όπως οι δύο προηγούμενες.

Τα μόνα σαφή σύνορα του σλαβικού αυτού ιδιώματος είναι τα προς την ελληνική γλώσσα και συμπίπτουν περίπου με τα γεωγραφικά σύνορα των Σκοπίων προς την Ελλάδα, εκτός από μια μικρή σφήνα που σχηματίζει το ιδίωμα αυτό επάνω στο ελληνικό έδαφος, στην ορεινή περιοχή βορείως της Καστοριάς. (Αλλά, όπως είπαμε, διγλωσσία δεν σημαίνει και μη ελληνική συνείδηση).
Επίσης προς τα δυτικά το σλαβικό αυτό ιδίωμα συνορεύει με την αλβανική γλώσσα.

Το ιδίωμα αυτό είναι ένας μεταβατικός σταθμός ανάμεσα στη σερβική και τη βουλγαρική.
Οι σέρβοι γλωσσολόγοι δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στα κοινά του γνωρίσματα με τη σερβική και οι βούλγαροι στα κοινά με τη βουλγαρική.

Που ανήκει, λοιπόν;
Φυσικά όχι στη σερβική αλλά ούτε με τη βουλγαρική μπορεί να ταυτιστεί εντελώς.

Κατάγεται κατευθείαν από ένα σλαβικό ιδίωμα που ομιλείτο κατά τον 9ο-10ο αιώνα μ.Χ. στη βόρεια Μακεδονία και στο οποίο μετάφρασαν την Αγία Γραφή ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος,

Η αρχαία Μακεδονία είτε το θέλουμε είτε όχι, είχε συγχωνευθεί μέσα στο μέγα πανελλήνιο, και στο μεσαίωνα ακόμη περισσότερο με τη διείσδυση των Σλάβων στη βαλκανική διαιρέθηκε οριστικά σε δύο ζώνες, στην ελληνική και τη σλαβική και είναι σήμερα απλός γεωγραφικός όρος.
Εθνολογικός και γλωσσικός όρος δεν είναι πια.
Το βόρειο τμήμα της κατοικείται από παλαιούς ή νέους σλάβους, μιλεί σλαβική γλώσσα και ανήκει σε κράτη σλαβικά.
Το νότιο τμήμα της κατοικείται από έλληνες, μιλεί ελληνική γλώσσα και ανήκει προ πολλού με διεθνείς συμβάσεις στο ελληνικό κράτος.
Η «Μακεδονική», λοιπόν, γλώσσα, τίνων Μακεδόνων γλώσσα είναι; Των Ελλήνων της νότιας Μακεδονίας, ή των Σλάβων της βόρειας;

Τα ονόματα «Μακεδονία», «Μακεδόνες» και «Μακεδονική γλώσσα» είναι προκειμένου για σλάβους ιστορικά και εθνολογικά αστήρικτα και αυθαίρετα.
Το πλησιέστερο προς την αλήθεια όνομα για τη γλώσσα του γειτονικού κράτους είναι το «Σλαβικό ιδίωμα του κράτους των Σκοπίων».