Η επόμενη εκπομπή θα μεταδοθεί στις 7 Ιανουαρίου 2009.
Καλά Χριστούγεννα, Καλή Χρονιά
9/12/08
Η δολοφονία του μαθητή και τα βαθύτερα αίτια της τυφλής βίας
Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή είναι καταδικαστέα πέρα ως πέρα. Δείχνει πολλά πράγματα. Εκείνο, όμως, που προβλημάτισε όλους ήταν και η βιαιότητα των αντιδράσεων που ακολούθησαν. Κάτι υποδηλώνουν.
Η ζωή ενός ανθρώπου είναι πέρα από οποιαδήποτε αξιολόγηση ή υλική σύγκριση.
Πρέπει, όμως, να μας βάλει σε σκέψεις η χωρίς όρια βία.
Τι φταίει;
Κατά τη γνώμη μου η περιθωριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
Τα τελευταία πολλά χρόνια η κοινωνία ωθήθηκε στο περιθώριο. Κανένα μέσο και κανένας έλληνας λόγιος, πολιτικός ή καλλιτέχνης δεν έθεσε ποτέ δημοσίως κάποιο ζήτημα που θα μπορούσε με αναλυτικό δημόσιο διάλογο να διαμορφώσει κοινωνική συνείδηση.
Δεν συζητήθηκε ποτέ κανένα σύστημα αξιών. Ξέρετε κανένα κοινωνικό σύνολο που να κατόρθωσε να συνυπάρξει χωρίς να παράγει και να αναπαράγει ένα σύστημα αρχών που διέπει τη συμβίωσή του; Μια ιδεολογία, μια φιλοσοφία ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε αυτό το σύστημα αρχών; Δεν υπάρχει όσο και αν το δείτε ιστορικά. Και όπου υπήρξε, το σύστημα δεν λειτούργησε.
Η κοινωνία ωθήθηκε στο περιθώριο και αυτό διευκόλυνε τους διαχειριστές- επαγγελματίες της εξουσίας. Κατάφεραν με την απουσία της κοινωνίας να επιτελέσουν το διττό τους ρόλο αποτελεσματικά. Να ασκούν εξουσία και να νέμονται το δημόσιο πλούτο.
Αυτόν τον ρόλο της πολιτικής, οικονομικής και πληροφορικής εξουσίας τον εισέπρατε επί χρόνια η άφωνη ελληνική κοινωνία η οποία το τελευταίο διάστημα όχι μόνο έμεινε και άνεργη ή με πενιχρό μισθό αλλά βίωνε και βιώνει και τις συνέπειες της οικονομικής αλλά και πολιτικής κρίσης. Και τούτο καταγράφηκε στο συλλογικό υποσυνείδητό της.
Χωρίς δουλειά, λοιπόν, με διαλυμένες τις κρατικές λειτουργίες που παρείχαν κάποιο κοινωνική υπηρεσία, με μιαν αντίληψη ληστρικού καπιταλισμού (ανοίγω μια επιχείρηση και σε ένα μήνα θέλω να γίνω πλούσιος), με υποβαθμισμένη παιδεία, με διεφθαρμένο κράτος σε όλες τις βαθμίδες του, χωρίς ελπίδα για το μέλλον, χωρίς ίχνος αξιοκρατίας, με χαμηλά πολιτικά αντανακλαστικά της πολιτικής ηγεσίας, με έντονο το νεποτισμό ακόμη και αν οι γόνοι έχουν χαμηλό επίπεδο ευφυίας, με πληγωμένη υπερηφάνεια, είναι απορίας άξιον πως όσα βλέπουμε τις ημέρες αυτές δεν συνέβησαν εδώ και καιρό.
Ο θάνατος του 15χρονου μαθητή υπήρξε η αφορμή.
Οι κοινωνικές αιτίες και οι πολιτικές ευθύνες είναι πολλές.
Αυτές τις κοινωνικές αιτίες θα αναζητήσουμε στην επόμενη εκπομπή. Και παράλληλα θα δούμε τα διάφορα αντιεξουσιαστικά ρεύματα που διαμορφώθηκαν ιστορικά, μεταξύ αυτών και το φαινόμενο του αναρχισμού και των τάσεών του.
Η ζωή ενός ανθρώπου είναι πέρα από οποιαδήποτε αξιολόγηση ή υλική σύγκριση.
Πρέπει, όμως, να μας βάλει σε σκέψεις η χωρίς όρια βία.
Τι φταίει;
Κατά τη γνώμη μου η περιθωριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
Τα τελευταία πολλά χρόνια η κοινωνία ωθήθηκε στο περιθώριο. Κανένα μέσο και κανένας έλληνας λόγιος, πολιτικός ή καλλιτέχνης δεν έθεσε ποτέ δημοσίως κάποιο ζήτημα που θα μπορούσε με αναλυτικό δημόσιο διάλογο να διαμορφώσει κοινωνική συνείδηση.
Δεν συζητήθηκε ποτέ κανένα σύστημα αξιών. Ξέρετε κανένα κοινωνικό σύνολο που να κατόρθωσε να συνυπάρξει χωρίς να παράγει και να αναπαράγει ένα σύστημα αρχών που διέπει τη συμβίωσή του; Μια ιδεολογία, μια φιλοσοφία ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε αυτό το σύστημα αρχών; Δεν υπάρχει όσο και αν το δείτε ιστορικά. Και όπου υπήρξε, το σύστημα δεν λειτούργησε.
Η κοινωνία ωθήθηκε στο περιθώριο και αυτό διευκόλυνε τους διαχειριστές- επαγγελματίες της εξουσίας. Κατάφεραν με την απουσία της κοινωνίας να επιτελέσουν το διττό τους ρόλο αποτελεσματικά. Να ασκούν εξουσία και να νέμονται το δημόσιο πλούτο.
Αυτόν τον ρόλο της πολιτικής, οικονομικής και πληροφορικής εξουσίας τον εισέπρατε επί χρόνια η άφωνη ελληνική κοινωνία η οποία το τελευταίο διάστημα όχι μόνο έμεινε και άνεργη ή με πενιχρό μισθό αλλά βίωνε και βιώνει και τις συνέπειες της οικονομικής αλλά και πολιτικής κρίσης. Και τούτο καταγράφηκε στο συλλογικό υποσυνείδητό της.
Χωρίς δουλειά, λοιπόν, με διαλυμένες τις κρατικές λειτουργίες που παρείχαν κάποιο κοινωνική υπηρεσία, με μιαν αντίληψη ληστρικού καπιταλισμού (ανοίγω μια επιχείρηση και σε ένα μήνα θέλω να γίνω πλούσιος), με υποβαθμισμένη παιδεία, με διεφθαρμένο κράτος σε όλες τις βαθμίδες του, χωρίς ελπίδα για το μέλλον, χωρίς ίχνος αξιοκρατίας, με χαμηλά πολιτικά αντανακλαστικά της πολιτικής ηγεσίας, με έντονο το νεποτισμό ακόμη και αν οι γόνοι έχουν χαμηλό επίπεδο ευφυίας, με πληγωμένη υπερηφάνεια, είναι απορίας άξιον πως όσα βλέπουμε τις ημέρες αυτές δεν συνέβησαν εδώ και καιρό.
Ο θάνατος του 15χρονου μαθητή υπήρξε η αφορμή.
Οι κοινωνικές αιτίες και οι πολιτικές ευθύνες είναι πολλές.
Αυτές τις κοινωνικές αιτίες θα αναζητήσουμε στην επόμενη εκπομπή. Και παράλληλα θα δούμε τα διάφορα αντιεξουσιαστικά ρεύματα που διαμορφώθηκαν ιστορικά, μεταξύ αυτών και το φαινόμενο του αναρχισμού και των τάσεών του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)