Καλή Χρονιά, Αίσιον και Ευτυχές το 2009

Η επόμενη εκπομπή θα μεταδοθεί στις 7 Ιανουαρίου 2009.

Καλά Χριστούγεννα, Καλή Χρονιά

Η δολοφονία του μαθητή και τα βαθύτερα αίτια της τυφλής βίας

Η δολοφονία του 15χρονου μαθητή είναι καταδικαστέα πέρα ως πέρα. Δείχνει πολλά πράγματα. Εκείνο, όμως, που προβλημάτισε όλους ήταν και η βιαιότητα των αντιδράσεων που ακολούθησαν. Κάτι υποδηλώνουν.
Η ζωή ενός ανθρώπου είναι πέρα από οποιαδήποτε αξιολόγηση ή υλική σύγκριση.
Πρέπει, όμως, να μας βάλει σε σκέψεις η χωρίς όρια βία.
Τι φταίει;
Κατά τη γνώμη μου η περιθωριοποίηση της ελληνικής κοινωνίας.
Τα τελευταία πολλά χρόνια η κοινωνία ωθήθηκε στο περιθώριο. Κανένα μέσο και κανένας έλληνας λόγιος, πολιτικός ή καλλιτέχνης δεν έθεσε ποτέ δημοσίως κάποιο ζήτημα που θα μπορούσε με αναλυτικό δημόσιο διάλογο να διαμορφώσει κοινωνική συνείδηση.
Δεν συζητήθηκε ποτέ κανένα σύστημα αξιών. Ξέρετε κανένα κοινωνικό σύνολο που να κατόρθωσε να συνυπάρξει χωρίς να παράγει και να αναπαράγει ένα σύστημα αρχών που διέπει τη συμβίωσή του; Μια ιδεολογία, μια φιλοσοφία ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε αυτό το σύστημα αρχών; Δεν υπάρχει όσο και αν το δείτε ιστορικά. Και όπου υπήρξε, το σύστημα δεν λειτούργησε.
Η κοινωνία ωθήθηκε στο περιθώριο και αυτό διευκόλυνε τους διαχειριστές- επαγγελματίες της εξουσίας. Κατάφεραν με την απουσία της κοινωνίας να επιτελέσουν το διττό τους ρόλο αποτελεσματικά. Να ασκούν εξουσία και να νέμονται το δημόσιο πλούτο.
Αυτόν τον ρόλο της πολιτικής, οικονομικής και πληροφορικής εξουσίας τον εισέπρατε επί χρόνια η άφωνη ελληνική κοινωνία η οποία το τελευταίο διάστημα όχι μόνο έμεινε και άνεργη ή με πενιχρό μισθό αλλά βίωνε και βιώνει και τις συνέπειες της οικονομικής αλλά και πολιτικής κρίσης. Και τούτο καταγράφηκε στο συλλογικό υποσυνείδητό της.
Χωρίς δουλειά, λοιπόν, με διαλυμένες τις κρατικές λειτουργίες που παρείχαν κάποιο κοινωνική υπηρεσία, με μιαν αντίληψη ληστρικού καπιταλισμού (ανοίγω μια επιχείρηση και σε ένα μήνα θέλω να γίνω πλούσιος), με υποβαθμισμένη παιδεία, με διεφθαρμένο κράτος σε όλες τις βαθμίδες του, χωρίς ελπίδα για το μέλλον, χωρίς ίχνος αξιοκρατίας, με χαμηλά πολιτικά αντανακλαστικά της πολιτικής ηγεσίας, με έντονο το νεποτισμό ακόμη και αν οι γόνοι έχουν χαμηλό επίπεδο ευφυίας, με πληγωμένη υπερηφάνεια, είναι απορίας άξιον πως όσα βλέπουμε τις ημέρες αυτές δεν συνέβησαν εδώ και καιρό.
Ο θάνατος του 15χρονου μαθητή υπήρξε η αφορμή.
Οι κοινωνικές αιτίες και οι πολιτικές ευθύνες είναι πολλές.
Αυτές τις κοινωνικές αιτίες θα αναζητήσουμε στην επόμενη εκπομπή. Και παράλληλα θα δούμε τα διάφορα αντιεξουσιαστικά ρεύματα που διαμορφώθηκαν ιστορικά, μεταξύ αυτών και το φαινόμενο του αναρχισμού και των τάσεών του.

Ο χώρος του "aspic"

Λίγο καθυστερημένα ανοίγουμε το "χώρο του aspic" αλλά τις τελευταίες ημέρες ελάχιστα βρεθήκαμε κοντά σε υπολογιστή.
Θα τον κρατήσουμε, όμως, ως την Τετάρτη. Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε την εκπομπή της προηγούμενης Τετάρτης για την επαναδόμηση του κράτους -έθνους αλλά και το θέμα της επόμενης εκπομπής. Πετρέλαια και οι προκλήσεις της Τουρκίας.

Η Τουρκία επιχειρεί να γίνει περιφερειακή δύναμη. Για να πετύχει το στόχο της αυτό πρέπει να ελέγξει τις ενεργειακές πηγές της περιοχής (πετρέλαια Αιγαίου, Κύπρου, Κιρκούκ) και τις ενεργειακές οδούς. Η Ελλάδα;

Γράψτε την άποψή σας.

Μπορεί να είναι επίκαιρες οι ιδέες του Ρήγα;

Που τον θυμηθήκαμε; Με τα Βαλκάνια να μας ταλανίζουν, τη διεθνή οικονομική κρίση να μετατρέπεται σε συστημική κρίση και την ανθρωπότητα να περνά σταδιακά σε έναν πολυπολικό κόσμο, ας αρχίσουμε να αναζητούμε πως θα κάνουμε τον περίγυρό μας πιο ασφαλή και ειρηνικό.
Η λογική "τι θέλεις και τα ανακατεύεις;" λογική που χαρακτηρίζει την ελληνική εξωτερική πολιτική, είναι μακρυά απο εμάς.
Γράψτε ό,τι σχετικό θέλετε., να μας βοηθήσετε στην προσέγγιση του θέματος.

Ο χώρος του "aspic"

Εδώ μπορείτε να γράφετε τα σχόλιά σας για την εκπομπή της Τετάρτης 19/11/08 "Η φιλοσοφία και η σημασία της για μας σήμερα".

Ο χώρος του «aspic»

Στο χώρο αυτό μπορείτε να γράψετε τα σχόλιά σας για την εκπομπή της Τετάρτης 12 Νοεμβρίου που είχε ως θέμα το πως διαμορφώνονται οι σύγχρονες ταυτότητες.

Μπορείτε επίσης να γράψετε την άποψή σας για το θέμα της επόμενης εκπομπής: «Η φιλοσοφία και η σημασία της για μας σήμερα».

ΥΓ. Που κατέληξε η συζήτηση για το blog; Η πρόταση να το μεταφέρουμε ως ξεχωριστό μόνιμο χώρο στο portal δεν είναι άσχημη. Τι λέτε;

Ο χώρος του "aspic"

Πως είδατε την εκπομπή για τις αμερικανικές εκλογές;

ΥΓ. Και για τις εκλογές να μην γράψετε, γράψτε για τη διατροφή. Έχει ενδιαφέρον.
Θυμίζει το μεθυσμένο (με το συμπάθιο) που έψαχνε το κέρμα που έχασε κάτω απο το φώς μιας κολόνας της ΔΕΗ, επειδή εκεί έβλεπε, ενω το κέρμα το έχασε στο σκοτάδι.
Πάντως, την ερχόμενη Τετάρτη, λέμε να ασχοληθούμε με τον Ντεριντά. Αναζήτηση ταυτότητας με προβολές στο μέλλον. Δηλαδή, βλέπουμε το μέλλον και προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ταυτότητα με βάση αυτό που πιστεύουμε πως θα είναι.
Εδώ, τεχνητό άνθρωπο επιχειρούμε να φτιάξουμε, "μελλοντική" ταυτότητα δεν θα φτιάξουμε; Μεταπτυχιακό για το είδος της διαμόρφωσης ταυτότητας στα Σκόπια, για όποιον ενδιαφέρεται.
Και μια και μ' 'επιασε η φλυαρία- όπως λέει και ο Μάιρα καμιά φορά, γράφω πάνω απο δύο γραμμές-η συζήτηση για την εκπομπή της Τετάρτης 29 Οκτωβρίου για το "τί είναι ο νεοέλληνας" προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Ανεξαρτήτως της κριτικής που δεχθήκαμε. Αυτό δείχνει κάτι, με πιθανότητα σημαντικού στατιστικού λάθους, αφού οι χρήστες του internet είναι μιας κατηγορίας πολίτες και μικρός αριθμός στο σύνολο του πληθυσμού: Ότι η ταυτότητα αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για τη ζωή του ανθρώπου. Και αν αυτό ισχύει για ανθρώπους σαν και αυτούς που έχουν πρόσβαση στο internet αντιλαμβάνεσθε την ανάγκη ταυτότητας για τον καθημερινό κόσμο που δεν έχει την πολυτέλεια να πολυσκέπτεται.
Αυτά, για να μην με κατηγορήσει ο maira για φλυαρία και για ...κατάχρηση εξουσίας.

Π.Σ.

Επόμενη εκπομπή: Αμερικανικές εκλογές (05/11/08)

Οι αμερικανικές εκλογές θα είναι το θέμα της επόμενης εκπομπής. Και επειδή μέχρι να αρχίσουμε να μεταδιδόμαστε όλα τα κανάλια θα έχουν πει και δείξει πολλά για την επικαιρότητα, προβληματιζόμαστε τι να κάνουμε για να έχει ενδιαφέρον η εκπομπή μας.
Μπορείτε να μας βοηθήσετε;

Ο χώρος του "aspic"

Εδώ μπορείτε να αφήνετε τα σχόλιά σας για την εκπομπή της Τετάρτης 29 Οκτωβρίου: "Τι είναι ο νεοέλληνας".

Νεοέλληνες

Εδώ μπορείτε να αφήνετε τα ερωτήματά σας για την αποψινή εκπομπή.

Επόμενη εκπομπή (29/10/08):Τι είναι ο νεοέλληνας

Σκεφθήκαμε να δούμε τι προσδιορίζει σήμερα τον νεοέλληνα. Τον άνθρωπο που την ίδια στιγμή που εξυμνούμε, τον πετάμε στα τάρταρα. Επικίνδυνη προσπάθεια με κίνδυνο να παρεξηγηθούμε. Λέμε, όμως, να προσπαθήσουμε. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που ενω μπορεί να θυσιαστεί για τον άλλο, μπορεί ταυτόχρονα, να αδιαφορήσει μέχρι θανάτου για τον πλησίον του. Γιατί; Πως διαμορφώθηκε ο σημερινός χαρακτήρας του; Τι σχέση έχει με τη διαχρονική εξέλιξη του στίγματος που έδινε ο πρόγονός του; Τι σχέση έχει με αυτό που λέμε "ελληνικό πολιτισμό" και τι σχέση γενικώς με αυτό που λέμε πολιτισμό;
Γράψτε μας πόσο νομίζετε πως μπορεί να ενδιαφέρει ένα τέτοιο θέμα και αν ναι τι πιστεύετε πως θα μπορούσαμε να θίξουμε κατά τη συζήτηση.

ΥΓ. aspic, καθυστέρησα να αναρτήσω εδω το θέμα της επόμενης εβδομάδας για να δώσουμε λίγο χρόνο να γράψουν οι συνάδελφοι τις απόψεις τους στο "χώρο του aspic" για την προηγούμενη εκπομπή. Μάλλον με αδικείς με το σχόλιό σου ότι αδιαφορώ για το χώρο αυτό.

Π.Σ.

Ο χώρος του "aspic"

Εδώ μπορείτε να αφήνετε την κριτική σας για την εκπομπή της Τετάρτης 22 Οκτωβρίου: "Ο αναδυόμενος νέος κόσμος".

Ο αναδυόμενος καινούριος κόσμος

Εδώ μπορείτε να αφήνετε τις ερωτήσεις σας για την εκπομπή

Ο αναδυόμενος νέος κόσμος: Η εκπομπή της Τετάρτης

Θα προκύψει ένας νέος κόσμος μετά την οικονομική κρίση που θα αμφισβητήσει την τάξη πραγμάτων της μετασοβιετικής εικοσαετίας;
Ποιός θα είναι αυτός ο νέος κόσμος και τι χαρακτηριστικά θα έχει στην οικονομία, στην κοινωνία, στην παγκόσμια ισορροπία;
Είναι η διεθνής κοινωνία έτοιμη να περάσει σε κάτι νέο ή αφού ελέγξει με ασπιρίνες την κρίση θα αρχίσει να επαναλαμβάνει την ίδια γνωστή συνταγή;
Ακόμη και αν θέλει η διεθνής κοινότητα είναι έτοιμη να περάσει σε μια άλλη οργάνωση;
Αυτά τα ερωτήματα αποτελούν τον βασικό κορμό του προβληματισμού μας για την εκπομπή της Τετάρτης.
Γράψτε και εσείς την άποψή σας και τον προβληματισμό σας

Ο χώρος του "aspic"

Εδώ μπορείτε να γράφετε τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας για την εκπομπή της Τετάρτης 15 Οκτωβρίου σχετικά με τα Σκόπια.

Σκόπια-Νίμιτς-Εθνότητα-Γλώσσα-Κόσοβο

Στα θέματα που αναφέρεται και ο τίτλος θα εστιάσουμε τη συζήτηση κατά τη σημερινή εκπομπή.
Στο χώρο αυτό μπορείτε να γράφετε τις ερωτήσεις και τα σχόλιά σας κατά τη διάρκεια της εκπομπής.

Η εκπομπή της Τετάρτης:Σκόπια και διεθνές δίκαιο

Πάλι τα Σκόπια θα πείτε; Νομίζουμε πως βρήκαμε διαστάσεις του θέματος ,μετά την τελευταία δέσμη ιδεών του κ. Νίμιτς, που έχουν ενδιαφέρον. Να μερικές.
-Όλα αυτά που υποστηρίζουν οι δύο πλευρές βασίζονται και που στο Διεθνές Δίκαιο;
-Στις συνομιλίες πάντοτε θίγονται πολιτικά και νομικά ζητήματα για να επιλυθούν οι διαφορές. Το θέμα της εθνότητας είναι μάλλον κοινωνιολογικοιστορικό ζήτημα. Γιατί πρέπει να μας ταλανίζει στο σχέδιο Νίμιτς;
-Τα Σκόπια και το Μαυροβούνιο προέβησαν, με την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, σε κίνηση σημαντικότατη για την περιοχή. Τι γεωπολιτικές ισορροπίες επαναπροσδιορίζει;
-Και, βεβαίως, η ανάλυση των ιδεών Νίμιτς.
Δεν έχουν ενδιαφέρον όλα αυτά;
Γράψτε την άποψή σας.

O Χώρος του aspic

Εδώ μπορείτε να γράφετε τα σχόλια και την κριτική σας για την εκπομπή της Τετάρτης 08/10/08 με θέμα την κρίση στην αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Εδώ μπορείτε να αφήνετε τα ερωτήματα για την αποψινή εκπομπή

Πράγματι, το πάρτυ τελείωσε;

Αρκετά συζητήσαμε το θέμα του Αγίου Όρους. Συνέβαλε, βεβαίως, και η απεργία της προηγούμενης Τετάρτης. Τώρα ας δούμε το θέμα της επόμενης εκπομπής.
The party is over. Είναι έκφραση της προέδρου της αμερικανικής βουλής Νάνσι Πελόσι με αφορμή τις επίμονες συζητήσεις που γινονται για τη "διάσωση" της αμερικανικής οικονομίας.
Υπήρχε πάρτυ που τελείωσε; Για ποιούς; Πράγματι τελείωσε ή πρόκειται για μια απο τις κυκλικές κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος; Τι είναι εκείνο που διαφοροποιεί αυτήν την κρίση απο παλαιότερες στις ΗΠΑ; Αναδύεται ένας νέος κόσμος ή βιώνουμε απλώς μια ακόμη φορά το φαινόμενο της "δημιουργικής καταστροφής", το παλιό πεθαίνει και αντικαθίσταται απο το νέο; Και ποιό είναι αυτό το νέο; Σε ποιόν αναδυόμενο κόσμο προβάλλεται αυτό το νέο;Τι σχέση έχει με όλα αυτά το άρθρο του Foreign Affairs περί απολικού κόσμου το οποίο φιλοξενήσαμε και στο blog της εκπομπής; (anixneuseis.blogspot.com)
Αυτά είναι μερικά απο τα ερωτήματα τα οποία θα μας απασχολήσουν στην εκπομπή της Τετάρτης.
πάντως, διαβάζοντας το βιβλίο του Άλαν Γκρίσπαν:"Η εποχή των αναταράξεων. Περιπέτειες σε ένα νέο κόσμο", μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως τουλάχιστον άλλες δύοφορές απο το 1988 ως σήμερα οι ΗΠΑ ήρθαν αντιμέτωπες με ανάλογα φαινόμενα. Εκείνο που μου "έμεινε" απο την ανάγνωση του βιβλίου είναι ότι είτε λόγω έγκαιρης παρέμβασης, είτε επειδή ακόμη δεν συνέτρεχαν όλες οι προϋποθέσεις της "δημιουργικής καταστροφής" δεν φθάσαμε στο σημείο πτώχευσης οικονομικών κολοσών.
Προσπαθούμε να έχουμε ως συνομιλητές ανθρώπους που τεχνοκρατικά και πολιτικά γνωρίζουν καλά το αντικείμενο αλλά ακόμη οι προσπάθειες δεν ολοκληρώθηκαν.
Πάντως, ο Πάνος Χαρίτος συνομίλησε με τον διακεκριμμένο αμερικανό οικονομολόγο και τιμημένο με Νόμπελ Τζόζεφ Στίνγκλιτς. Ο κ. Ηρακλής Πολεμαρχάκης, πρώην οικονομικός σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου,μας είπε πως με webcab θα επικοινωνήσει μαζί μας απο το Λονδίνο. Πήραμε ήδη μια συνέντευξη απο τον Στέφανο Μάνο. Και είμαστε σε συννενόηση με σημαντικούς οικονομικούς παράγοντες για να συμπληρώσουμε το πανελ.
Γράψτε τον προβληματισμό σας για το θέμα που θα μας απασχολήσει.

Ο χώρος του aspic

Εδώ μπορείτε να σχολιάσετε τη χθεσινή εκπομπή για το Άγιο Όρος

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ

Μπορείτε να αφήνετε τα ερωτήματά σας για την αποψινή εκπομπή εδώ.

Η εκπομπή της Τετάρτης:Η αποδόμηση του Αγίου Όρους

Από την Πέμπτη μέχρι την Κυριακή το βράδυ βρέθηκα στο Άγιο Όρος για να δω και να ακούσω από κοντά μοναχούς τους οποίους εκτιμώ και να συζητήσω μαζί τους το θέμα της μονής Βατοπαιδίου. Μάλλον αφορμή στάθηκαν τα όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας ως δραστηριότητες της μονής.
Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.
Πηγαίνω κατά καιρούς στο Όρος από το 1975. Δεν θα μπορούσα να πως πώς γνωρίζω σε βάθος τα τεκταινόμενα- αυτό, ίσως κανείς δεν θα μπορούσε να το ισχυριστεί διότι το Όρος έχει μια ιστορία εξαιρετικά περίπλοκη- αλλά μια εικόνα διαχρονική διατηρώ.
Με λίγα λόγια στο Όρος δεν διέκρινα, πλέον, τίποτε από την παλιά πνευματικότητα και ευσέβεια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη διατηρούσε.
Η αγωνία όλων, ή σχεδόν όλων για να μην αδικήσω ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις πατέρων, είναι η υλική επιβίωση. Από την κορυφή ως τη βάση. Υποτίθεται πως ο λόγος για τον οποίο γίνεται κάποιος μοναχός είναι ένα άλλο πρότυπο ζωής. Λιτό, ξένοιαστο από τις υλικές δεσμεύσεις της ζωής, αφοσιωμένο στην προσευχή και τη νηστεία, σε μια διαρκή αναζήτηση του θεού σε κάθε κίνηση και κάθε προσπάθεια του μοναχού, χωρίς τις ανέσεις της κοσμικής ζωής. Αυτή η άσκηση, έλεγαν οι Πατέρες, σε φέρνει κοντύτερα στο Θεό. Άλλωστε, αυτή η λιτότητα και η στέρηση είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ασκητικής ζωής μαζί με την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή.
Ακόμη και αν ο ηγούμενος Εφραίμ ή οποιοσδήποτε άλλος αγιορίτης έχει δίκαιο ως προς το νομικό σκέλος των κατηγοριών που του προσάπτουν, όλη η δραστηριότητά του, όπως έχει καταγραφεί το τελευταίο διάστημα, έχει κάποια σχέση με τις αναζητήσεις ενός μοναχού, όπως περιγράφηκαν παραπάνω;
Κατά την παραμονή μου στο Όρος πραγματοποιήθηκε και η διπλή Ιερά Σύναξη, η συνάντηση δηλαδή, των ηγουμένων και των αντιπροσώπων των είκοσι μονών. Και λέω είκοσι διότι ακόμη και η Μονή Εσφιγμένου εκπροσωπήθηκε από τη διορισμένη ηγεσία της και όχι φυσικά από τους έγκλειστους εδώ και χρόνια μοναχούς της Μονής.
Τη μονή Ιβήρων εκπροσώπησε στη σύναξη ο προηγούμενος ηγούμενός της ο πατήρ Βασίλειος Γοντικάκης, από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες του Όρους, με διδακτορικό από τη Σορβόννη. Ο πατήρ Βασίλειος, αφού διετέλεσε ηγούμενος της μονής Σταυρονικήτα την κρίσιμη περίοδο που εμφανίσθηκε το κίνημα των νεοορθόδοξων, ανέλαβε το μεγάλο αλλά κατεστραμμένο μοναστήρι της Ιβήρων το οποίο κατάφερε να αναστηλώσει και να το καταστήσει ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα στο Όρος.
Ο πατήρ Βασίλειος με την έναρξη της σύναξης ζήτησε σε αυστηρό ύφος από τον ηγούμενο Εφραίμ να παραιτηθεί για να πάρει την απάντηση πως δεν παραιτούμε και να δείτε πως θα δικαιωθούμε δικαστικά. Λες και το πρόβλημα είναι νομικό και όχι αν η συμπεριφορά του πατέρα Εφραίμ συνάδει με την ιδιότητά του ως μοναχού και το αξίωμά του ως ηγουμένου.
Εν πάσει περιπτώσει στη σύναξη υπήρξαν διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά και ο ηγούμενος Εφραίμ είχε τους υποστηρικτές του.
Όσοι γνωρίζουν καλά τα αγιορίτικα λένε πως οι υποστηρικτές του Εφραίμ ήσαν κυρίως όσοι ηγούμενοι ή αντιπρόσωποι μονών έχουν σε εξέλιξη ανάλογες με του Βατοπαιδίου περιπτώσεις και ανησυχούν μήπως έρθει κάποτε η σειρά τους, έστω και αν χειρίζονται τις υποθέσεις τους με μεγαλύτερη διακριτικότητα.
Πριν τη σύναξη μόνο δύο μονές ήταν υπέρ του ηγουμένου της μονής Βατοπαιδίου. Όταν άρχισε η σύναξη ο συσχετισμός διαμορφώθηκε στο μισό μισό και στο τέλος της όλοι συμφώνησαν, ανεξαρτήτως του τι συζήτησαν, η ανακοίνωση που θα εκδώσουν να είναι ενωτική και να μη ληφθεί κανένα μέτρο κατά του Βατοπαιδίου αν και τόσο ο ηγούμενος Εφραίμ φοβόταν όσο και οι μοναχοί ανέμεναν το διορισμό μιας Ελεγκτικής Επιτροπής.
Λίγο η παράδοση του Όρους, που θέλει μετά τις συνάξεις να βγαίνει ενωτική ανακοίνωση, λίγο η διπλωματική δραστηριότητα του Εφραίμ ο οποίος το προηγούμενο βράδυ διανυκτέρευσε στη μονή Σταυρονικήτα, μιας από τις σφοδρότερες πολέμιους του Βατοπαιδίου μονές, το αποτέλεσμα ήταν η σύναξη να ολοκληρωθεί χωρίς καμιά κίνηση ή παρατήρηση. Μάλιστα, για να αντιληφθούμε πόσο εξισορροπιστικά κινείται το Όρος σε τέτοιες περιπτώσεις αρκεί να αναφερθεί πως ακόμη και για τη σύνταξη της ανακοίνωσης που θα εκδοθεί διορίσθηκαν ως συντάκτες της δύο ηγούμενοι με διαφορετική ο καθένας στάση απέναντι στο Βατοπαίδι.
Ο ηγούμενος της Σιμονόπετρας, ο οποίος διάκειται θετικά και ο ηγούμενος της Σταυρονικήτα, ο οποίος διάκειται αρνητικά.
Το αποτέλεσμα, όμως, αυτής της στάσης της σύναξης μπορεί να αποβεί μοιραίο για το Άγιο Όρος. Διότι η κρίση αυτή δεν είναι όπως οι παλαιότερες που περνούσαν χωρίς να αφήσουν αρνητικό αποτύπωμα στη συνείδηση του κόσμου.
Αγιορίτες οι οποίοι τις ημέρες που εμείς βρισκόμασταν στο Όρος είχαν βγει από τη μοναστική πολιτεία, όταν επέστρεψαν περιέγραφαν με τα μελανότερα χρώματα τον ειρωνικό τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπιζαν «έξω» οι πιστοί.
Αυτήν την παράμετρο δεν την έλαβε υπόψη της η ηγεσία του Όρους.
Η άλλη σοβαρή διαπίστωση είναι πως η απόφαση της Σύναξης έρχεται σε μεγάλη δυσαρμονία με το ίδιο το αίσθημα των απλών μοναχών.
Νωρίτερα, είχαμε συνεννοηθεί με αρκετούς αγιορίτες να μας μιλήσουν στην κάμερα και να μας εκθέσουν την άποψή τους για τα τελευταία γεγονότα που έφεραν το Όρος στο φως της δημοσιότητας. Αρνήθηκαν να το πράξουν μετά την απόφαση της Σύναξης. «Περιμέναμε- μας έλεγαν- η απόφαση να είναι πιο αυστηρή. Εμείς θα βγάλουμε το φίδι από την τρύπα;» Βεβαίως στο θέμα της σχέση κορυφής και βάσης, το Όρος είναι περισσότερο αυταρχικό ακόμη και από αρκετές αυταρχικές δημοκρατίες. Όταν οι μοναχοί φοβούνται να ανοίξουν το στόμα τους για τέτοια θέματα, και όταν η σύναξη αποφασίζει ακόμη και να απαγορεύσει συνομιλίες μοναχών με δημοσιογράφους για ποια δημοκρατία μπορούμε να μιλάμε;
Όλη αυτή η αντιμετώπιση του θέματος που προέκυψε, από την Ιερά Σύναξη του Αγίου Όρους μόνο καλό δεν μπορεί να του κάνει.
Το ζήτημα πλέον είναι που βαδίζει το Άγιο Όρος; Έχει να επιτελέσει κάποιο ρόλο και ποιος μπορεί να είναι αυτός; Γιατί ένας ακόμη διαχρονικός θεσμός με σημαντική συμβολή στην αναπαραγωγή της κοινωνίας μας υφίσταται αυτήν τη φθορά και αποδόμηση; Που οδηγούνται τα πράγματα; Μπορεί να βρεί μέρος έστω της παλιάς αίγλης του ή μια τέτοια προσπάθεια είναι μάταιη; Πότε άρχισε να αποδομείται το Όρος και ποια είναι τα βαθύτερα αίτια αυτής της αποδόμησης;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία θα επιχειρήσει να απαντήσει η εκπομπή της επόμενης Τετάρτης.

Π.Σαβ.

O χώρος του Aspic

Περιμένουμε τα σχόλιά σας για τη χθεσινή εκπομπή που ασχολήθηκε με την πολιτική ηθική.

Η πολιτική ηθική και η σημασία της για μας σήμερα

Αυτό θα είναι το θέμα της σημερινής εκπομπής.
Προσκεκλημμένοι: Ιωάννης Μανωλεδάκης ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
Αντώνης Μανιτάκης καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ
Θεόδωρος Παπαγγελής καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ
Κώστας Ζουράρις πολιτειολόγος
Κλεάνθης Γρίβας Ψυχίατρος

Μπορείτε να γράφετε στο χώρο αυτό τις ερωτήσεις και τις σύντομες τοποθετήσεις σας

Πολιτική ηθική: το θέμα της επόμενης εκπομπής

Σε μια από τις συνεντεύξεις του ο κ. Βουλγαράκης είπε πως το νόμιμο είναι ηθικό και το ηθικό νόμιμο.
Αυτό με προβλημάτισε διότι ενώ από όσα είπε ο πρωθυπουργός ο κ. Βουλγαράκης δεν έχει υποπέσει σε παρανομία η όλη δραστηριότητά του ενοχλούσε.
Κατέφυγα στο βιβλίο της Ζακλίν ντε Ρομιγύ «ο νόμος στην ελληνική σκέψη» όπου διαπίστωσα πως υπάρχουν οι γραπτοί και οι άγραφοι νόμοι και πως οι δεύτεροι ενώ στην αρχή είχαν ως βάση τους το θρησκευτικό στοιχείο, στην πορεία απέκτησαν ως βάση την ηθική, τη συνείδηση των ανθρώπων.
Αυτή, όμως, η ηθική βάση αλλοτριώνεται ή εξαλείφεται στις ημέρες μας. Και επειδή οι γραπτοί νόμοι δεν μπορούν να προβλέπουν, και μάλιστα με κυρώσεις, όλες τις περιπτώσεις, η απουσία των άγραφων νόμων που να έχουν μια εγγυητική βάση, αφήνει ένα τεράστιο κενό.
Πως θα καλυφθεί; Μήπως αυτή είναι μια σημαντική αιτία του εκτεταμένου κύματος διαφθοράς και απαξίωσης των πάντων που αντιμετωπίζουμε στις ημέρες μας;
Ποια άλλα κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά οδηγούν σ αυτήν την απαξίωση το δημόσιο βίο ακόμη και θεσμούς όπως η εκκλησία;
Μπορεί με τους γραπτούς νόμους να ελεγχθεί η κατάσταση;
Μήπως η απόλυτη σχεδόν στροφή προς την τεχνική εκπαίδευση επιδείνωσε τα πράγματα;
Ποιους μηχανισμούς υγιούς αναπαραγωγής διαθέτει σήμερα η κοινωνία μας;
Έχει η κοινωνία ανάγκη προτύπων και που θα τα αναζητήσει αυτά;
Αυτά είναι μερικά ερωτήματα τα οποία θα μπορούσαμε να συζητήσουμε στην επόμενη εκπομπή.
Ευχαρίστως να ακούσουμε και τις προτάσεις σας.

Παντελής Σαββίδης

Ο χώρος του aspic

Θα θέλαμε να σας απευθύνουμε μια τελευταία έκκληση να μεταφέρουμε το διάλογό μας στο portal της εκπομπής στη διεύθυνση www.anixneuseis.gr Αν είσθε ανένδοτοι και δεν υποχωρείτε, μπορείτε να γράψετε την άποψή σας για όσα είδατε και ακούσατε στην εκπομπή στο χώρο αυτό.

Χρήσιμες πληροφορίες για το πείραμα στο CERN

Την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου αρχίζει για την επιστημονική κοινότητα ένα μεγάλο ταξίδι το οποίο θα κρατήσει τουλάχιστον μια εικοσαετία.
Τετάρτη, λοιπόν, θα διοχετευθεί στον επιταχυντή του CERN η πρώτη δέσμη πρωτονίων σε μια δοκιμαστική προσπάθεια για την πραγματοποίηση μιας σειράς πειραμάτων, σπουδαιότερα των οποίων είναι τέσσερα. Τα πειράματα περιγράφονται αναλυτικά στο portal αυτό στο τμήμα επιστήμη με τίτλο «τι ακριβώς θα γίνει στο CERN».
Οι «Ανιχνεύσεις» θα ασχοληθούν την Τετάρτη το βρλάδυ 10 Σεπτεμβρίου με αυτό το ιστορικό επιστημονικό γεγονός.
Ποσκεκλημμένοι μας θα είναι διακεκριμένοι έλληνες επιστήμονες:
Ο Σάββας Δημόπουλος από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, με σημαντικότατη εργασία στην υπερσυμμετρία, ο Δημήτρης Νανόπουλος της Ακαδημίας Αθηνών, Η Χαρίκλεια Πετρίδου από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ο Πάρις Σφήκας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Νίκος Τράκας και ο Ευάγγελος Γαζής από το Ε.Μ.Π και ο Κώστας Φουντάς από το Imperial College του Λονδίνου.


Επειδή τα υποατομικά σωματίδια δεν είναι ορατά ούτε με τα πιο ισχυρά όργανα, οι επιστήμονες έχουν βρει μια ωμή αλλά αποτελεσματική μέθοδο για να τα αναλύουν: τα βάζουν να συγκρούονται μεταξύ τους με τεράστιες ενέργειες. Για το σκοπό αυτό σχεδίασαν πελώριους «θραύστες ατόμων» ή επιταχυντές σωματιδίων όπως αλλιώς λέγονται, διαμέτρου αρκετών χιλιομέτρων, που η κατασκευή τους κόστισε δισεκατομμύρια δολλάρια.
Οι επιταχυντές αυτοί παράγουν δέσμες υποατομικών σωματιδίων και τις κάνουν να συγκρούονται. Στη συνέχεια γίνεται διεξοδική ανάλυση των θραυσμάτων που παράγονται από τη σύγκρουση.
Σκοπός αυτής της επίπονης και χρονοβόρας διαδικασίας είναι να βρούμε μια σειρά από αριθμούς, που αποτελούν το λεγόμενο πίνακα ή μίτρα σκέδασης ή μήτρα-S.
Οι αριθμοί αυτοί είναι σημαντικοί διότι περικλείουν σε κωδικοποιημένη μορφή το σύνολο των δεδομένων της υποατομικής φυσικής- έτσι ώστε αν γνωρίζει κανείς τη μήτρα-S να μπορεί να συνάγει από αυτήν όλες τις ιδιότητες των στοιχειωδών σωματιδίων.
Οι κοσμολόγοι από την πρώτη στιγμή που διατυπώθηκε η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης αναρωτιούνται τι συνέβη πριν από αυτήν.
Για να απαντήσουν στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να βρούν μια «θεωρία του παντός», μια θεωρία που να περιλαμβάνει όλες τις φυσικές δυνάμεις που επιδρούν στο σύμπαν.
Ο Αινστάϊν πέρασε τα τελευταία τριάντα χρόνια της ζωής του αναζητώντας αυτήν τη θεωρία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Μετά από έρευνες 2000 χρόνων (αρχής γενομένης από τους αρχαίους έλληνες), οι φυσικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν διέπεται από τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις.
Η πρώτη δύναμη είναι η βαρύτητα, που συγκρατεί τον ήλιο ενωμένο και αν καταργούνταν η Γη θα διαλυόταν και όλοι εμείς θα εκτινασσόμασταν στο διάστημα με ταχύτητα χιλιών εξακοσίων χιλιομέτρων την ώρα.
Η δεύτερη δύναμη είναι ο ηλεκτρομαγνητισμός που φωταγωγεί τις πόλεις μας.
Η τρίτη δύναμη είναι η ασθενής πυρηνική, στην οποία βασίζεται το φαινόμενο της ραδιενεργού διάσπασης.. Επειδή η ασθενής δύναμη από μόνη της δεν αρκεί για να συγκρατήσει ενωμένους τους πυρήνες των ατόμων, οι πυρήνες σπάνε, ή όπως λέμε διασπώνται. Αυτή η δύναμη αξιοποιείται στις εφαρμογές της πυρηνικής ιατρικής.
Η ασθενής δύναμη βασίζεται στην αλληλεπίδραση ηλεκτρονίων και νετρίνων (αόρατων σωματιδίων σχεδόν μηδενικής μάζας, τα οποία μπορούν να διαπεράσουν τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα ατσαλιού χωρίς να αλληλεπιδράσουν με τίποτα).
Τα ηλεκτρόνια και τα νετρίνα αλληλεπιδρούν ανταλλάσσοντας κάποια άλλα σωματίδια, τα λεγόμενα μποζόνια –W και μποζόνια –Z.
Η τέταρτη δύναμη είναι η ισχυρή πυρηνική η οποία συγκρατεί ενωμένους τους πυρήνες των ατόμων. Χωρίς αυτήν, οι πυρήνες και κατά συνέπεια τα άτομα θα διαλύονταν, συνθέτοντας έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από αυτόν που ξέρουμε.
Ένα από τα θεμελιώδη ερωτήματα που καλείται να απαντήσει η φυσική είναι γιατί στο σύμπαν ενεργούν τέσσερις διαφορετικές δυνάμεις και γιατί οι δυνάμεις αυτές διαφέρουν τόσο ως προς την ισχύ, τις αλληλεπιδράσεις και τους φυσικούς νόμους που τις διέπουν.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 οι φυσικοί μίλησαν για πρώτη φορά για τα κουάρκ, τα δομικά συστατικά των πρωτονίων και των νετρονίων.
Κάθε πρωτόνιο ή νετρόνιο αποτελείται από τρία κουάρκ και κάθε μεσόνιο, (το σωματίδιο που συγκρατεί τον πυρήνα ενωμένο), αποτελείται από ένα κουάρκ και ένα αντικουάρκ.
Το 1967 οι φυσικοί έδειξαν ότι μπορεί να επιτευχθεί η ενοποίηση της ηλεκτρομαγνητικής και της ασθενούς δύναμης.
Σύμφωνα με τη θεωρία τους, τα ηλεκτρόνια και τα νετρίνα (γνωστά και ως λεπτόνια), αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ανταλλάσσοντας μποζόνια –W, μποζόνια –Z και φωτόνια.
Βάζοντας τα μποζόνια και τα λεπτόνια στην ίδια κατηγορία , δημιούργησαν μια θεωρία που ενοποιούσε τις δύο από τις τέσσερις δυνάμεις, την ηλεκτρομαγνητική με την ασθενή.
Στη δεκαετία του 1970 αναλύθηκαν από τους ειδικούς τα δεδομένα του επιταχυντή σωματιδίων του Κέντρου Γραμμικού Επιταχυντή του Στάνφορντ ( SLAC), ο οποίος εκτόξευε πάνω σε ένα στόχο ισχυρές δέσμες ηλεκτρονίων, με σκοπό να διερευνηθεί το εσωτερικό των πρωτονίων.
Έτσι διαπιστώθηκε ότι η ισχυρή πυρηνική δύναμη που συγκρατεί ενωμένα τα κουάρκ στο εσωτερικό των πρωτονίων εξηγείται αν εισαγάγουμε τα κβάντα της ισχυρής δύναμης, τα λεγόμενα γλοιόνια.
Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι η δύναμη που εμποδίζει τη διάσπαση των πρωτονίων βασίζεται στην ανταλλαγή γλοιονίων ανάμεσα στα κουάρκ τους.
Έτσι προέκυψε μια νέα θεωρία για την ισχυρή πυρηνική δύναμη, γνωστή και ως Κβαντική Χρωμοδυναμική.
Στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, οι τρείς από τις τέσσερις δυνάμεις (εκτός από τη βαρύτητα), αρμολογήθηκαν στο λεγόμενο «Καθιερωμένο Πρότυπο» (Standard Model), μια θεωρία για τα κουάρκ, τα ηλεκτρόνια και τα νετρίνα που αλληλεπιδρούν ανταλλάσσοντας γλοιόνια, μποζόνια,-
-W και –Z και φωτόνια.
Λείπει η δύναμη της βαρύτητας. Το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν λέει τίποτε για τη βαρύτητα που είναι ίσως η πιο διάχυτη δύναμη στο σύμπαν. Δεν μας λέει γιατί τα σώματα έχουν μάζα.
Ο σκωτζέζος φυσικός Higgs, υποστήριξε πως εκείνο που δίνει μάζα στα σωματίδια είναι ένα σωματίδιο το οποίο οι επιστήμονες ονόμασαν προς τιμήν του σωματίδιο Higgs. Η αναζήτηση αυτού του σωματιδίου θα είναι ένα από τα πειράματα του CERN. Είναι το πείραμα CMS στο οποίο θα αναζητηθεί το μποζόνιο Higgs.
Επειδή παρά την εκπληκτική πειραματική του επιτυχία, το Καθιερωμένο Πρότυπο έμοιαζε αφύσικο οι φυσικοί προσπάθησαν να αναπτύξουν μια άλλη θεωρία, τη Μεγάλη Ενοποιημένη Θεωρία (Grand Unified Theory ή GUT) η οποία βάζει τα κουάρκ και τα λεπτόνια στην ίδια κατηγορία ενώ παράλληλα συγκατατάσσει σε μια κοινή ομάδα, το γλοιόνιο, το μποζόνιο –W, το μποζόνιο –Z και το φωτόνιο.
Ούτε αυτή, όμως, μπορεί να θεωρηθεί ως «τελική θεωρία», αφού δεν περιλαμβάνει την βαρύτητα.

Αυτό το πλάνο ενοποίησης εισήγαγε ένα νέο θεωρητικό κοσμολογικό παράδειγμα. Η βασική ιδέα ήταν απλή και κομψή: τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης οι τέσσερις δυνάμεις ήταν ενοποιημένες σε μία ενιαία, συνεκτική και μυστηριώδη «υπερδύναμη». Όλες είχαν την ίδια ισχύ και συνέθεταν ένα ευρύτερο, συνεκτικό όλον. Το σύμπαν ξεκίνησε από κατάσταση τελειότητας. Όμως με τη διαστολή και την επακόλουθη ραγδαία ψύξη του, η αρχική υπερδύναμη άρχισε να «ραγίζει» και εμφανίσθηκαν η μια μετά την άλλη, πολλές διαφορετικές δυνάμεις.
Οι τέσσερις μεγάλες δυνάμεις του σύμπαντος δεν μοιάζουν καθόλου μεταξύ τους.
Το σύμπαν είναι γεμάτο από ανωμαλίες και ατέλειες. Ο κόσμος που μας περιβάλλει είναι τα θραύσματα και τα απομεινάρια της πρωταρχικής, αρχέγονης συμμετρίας που κατακερματίσθηκε με τη Μεγάλη Έκρηξη.
Γιατί το σύμπαν αποτελείται από ύλη και όχι από αντιύλη;
Αφού ύλη και αντιύλη είναι αντίθετες (έχουν αντίθετο φορτίο) κατά τη Μεγάλη Έκρηξη θα έπρεπε να έχει δημιουργηθεί ίση ποσότητα ύλης και αντιύλης. Όμως, αφού όταν έρχονται σε επαφή η ύλη και η αντιύλη αλληλοεξουδετερώνονται σε αναλαμπή ακτίνων γ , εμείς δεν θα έπρεπε να υπάρχουμε. Το σύμπαν θα έπρεπε να είναι μια άτακτη συλλογή ακτίνων γ, χωρίς ύλη.
Αν η Μεγάλη Έκρηξη ήταν εντελώς συμμετρική (ή αν προήλθε από το τίποτε) τότε θα περίμενε κανείς να δημιουργηθούν ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Άρα πως εξηγείται η ύπαρξή μας;
Η λύση που προτείνει ο ρώσος φυσικός Αντρέι Ζαχάρωφ είναι ότι η πρωταρχική Μεγάλη Έκρηξη ήταν κάθε άλλο παρά συμμετρική. Τη στιγμή της δημιουργίας επήλθε μια μικρή ρήξη της συμμετρίας μεταξύ ύλης και αντιύλης, με αποτέλεσμα η ύλη να υπερισχύσει και να δημιουργηθεί το σύμπαν όπως το γνωρίζουμε. (Η συμμετρία που έσπασε κατά τη Μεγάλη Έκρηξη λέγεται CP και είναι η συμμετρία που αντιστρέφει τα φορτία και την ομοτιμία σωματιδίων ύλης και αντιύλης).
Αν το σύμπαν προήλθε από το τίποτε τότε το τίποτε ίσως να μην ήταν εντελώς άδειο αλλά να περιείχε ένα ελάχιστο βαθμό ρήξης της συμμετρίας, που επέτρεψε τη σημερινή επικράτηση της ύλης επι της αντιύλης. Το πώς προήλθε αυτή η ρήξη συμμετρίας παραμένει άγνωστο.
Πάντως, οι τρόποι σπασίματος των συμμετριών GUT είναι εκατοντάδες, μπορεί και άπειροι, και ότι σε κάθε λύση θα μπορούσε να αντιστοιχεί ένα εντελώς διαφορετικό σύμπαν.
Το σύμπαν καθώς ψυχόταν πέρασε από διάφορα εξελικτικά στάδια.
Κάθε μετάβαση μαρτυρά το σπάσιμο μιας συμμετρίας και τη διάσπαση μιας δύναμης της φύσης.
Ας δούμε μία προς μία τις φάσεις και τα ορόσημα.

1.-πριν τα 10 εις την μείον 43 δευτερόλεπτα- η περίοδος Πλάνκ.

Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για την περίοδο Πλάνκ.
Στην ενέργεια Πλάνκ (10 εις την 19 δισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ) η βαρυτική δύναμη ήταν εξίσου ισχυρή με τις άλλες κβαντικές δυνάμεις. Άρα, οι τέσσερις δυνάμεις του σύμπαντος πρέπει να ήταν ενοποιημένες σε μια ενιαία «υπερδύναμη». Αυτό σημαίνει ότι το σύμπαν μπορεί να πέρασε από μια τέλεια φάση του «τίποτα» ή του κενού χώρου ανώτερων διαστάσεων.
Η μυστηριώδης συμμετρία που επιτρέπει την ανάμειξη των τεσσάρων δυνάμεων, χωρίς να αλλάζουν οι εξισώσεις πρέπει να είναι μια υπερσυμμετρία.
Για λόγους που παραμένουν άγνωστοι, αυτή η μυστηριώδης συμμετρία που ενοποιούσε τις τέσσερις δυνάμεις έσπασε και σχηματίσθηκε μια μικροσκοπική φυσαλίδα, το εμβρυικό μας σύμπαν, πιθανόν εξαιτίας κάποιας τυχαίας κβαντικής διακύμανσης.
Η διάμετρος αυτής της φυσαλίδας ήταν 10 εις την –33 εκατοστά, διάσταση γνωστή και ως «μήκος Πλάνκ».

2.-10 εις την –43 δευτερόλεπτα- η περίοδος GUT

Το σπάσιμο της συμμετρία δημιούργησε δημιούργησε μια φυσαλίδα που διαστελόταν ολοταχώς. Καθώς η φυσαλίδα διογκωνόταν, οι τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις διασπάστηκαν απότομα. Η βαρύτητα ήταν η πρώτη δύναμη που αποσπάστηκε από τις άλλες τρείς, απελευθερώνοντας ένα ωστικό κύμα σε ολόκληρο το σύμπαν. Η αρχική συμμετρία της υπερδύναμης διασπάστηκε σε έμια μικρότερη συμμετρία, που ίσως περιλάμβανε τη συμμετρία GUT SU (5). Οι αλληλεπιδράσεις που απέμειναν, η ισχυρή, η ασθενής και η ηλεκτρομαγνητική, παρέμειναν ενοποιημένες σ αυτήν τη συμμετρία GUT. Στη φάση αυτή το σύμπαν διογκώθηκε πληθωριστικά κατά ένα παράγοντα της τάξης του 10 εις την 50 για λόγους που δεν έχουμε κατανοήσει ακόμη κάνοντας το χώρο να διασταλεί με ταχύτητα αστρονομικά μεγάλύτερη από αυτήν του φωτός. Η θερμοκρασία ήταν 10 ει 32 βαθμοί.

3.- 10 εις την –34 δευτερόλεπτα- το τέλος του πληθωρισμού.

Η θερμοκρασία έπεσε στους 10 εις την 27 βαθμούς καθώς η ισχυρή δύναμη αποσπάστηκε από τις άλλες δύο.
Η πληθωριστική περίοδος έφτασε στο τέλος της και το σύμπαν πλησίασε την καθιερωμένη διαστολή Φρίντμαν. Το σύμπαν ήταν μια καυτή «σούπα» πλάσματος, αποτελούμενη από ελεύθερα κουάρκ, γλοιόνια και λεπτόνια.
Τα ελεύθερα κουάρκ συμπυκνώθηκαν σχηματίζοντας τα σημερινά πρωτόνια και νετρόνια. Το σύμπαν μας ήταν ακόμη αρκετά μικρό, περίπου όσο είναι σήμερα το ηλιακό μας σύστημα. Η ύλη και η αντιύλη εξαϋλώθηκαν αμοιβαία, αλλά το μικρό πλεόνασμα της ύλας έναντι της αντιϋλης (κατά ένα δισεκατομμυριοστό), είχε ως αποτέλεσμα να παραμείνει η ύλη που μας περιβάλλει σήμερα. Στον Μεγάλο Συγκρουστή Αδρονίων, τον Επιταχυντή LHC στον οποίο θα γίνουν τα πειράματα στο CERN αναμένεται να παραχθούν τέτοιες υψηλές ποσότητες ενέργειεας.

4.- 3 λεπτά-σχηματισμός πυρήνων

Οι θερμοκρασία πέφτει αρκετά ώστε οι πυρήνες που σχηματίζονται να μην καταστρέφονται λόγω της έντονης θερμλοτητας. Σαυτήν τη φάση παύει να υπάρχει η αρχέγονη διάπυρη σφαίρα.

5.- 379.000 χρόνια-γέννηση ατόμων

Η θερμοκρασία πέφτει στους 3.000 βαθμούς Κέλβιν. Τα ηλεκτρόνια δεν αποσπώνται πλέον λόγω της υπερβολικής θερμοκρασίας και στοιχίζονται γύρω από τους πυρήνες, σχηματίζοντας τα πρώτα άτομα. Τώρα τα φωτόνια μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα χωρίς να απορροφώνται. Το άλλοτε αδιαφανές και γεμάτο πλάσμα σύμπαν, γίνεται τώρα διάφανο.

6.- 1 δισεκατομμύριο χρόνια-συμπύκνωση άστρων

Η θερμοκρασία πέφτει στους 18 βαθμούς. Στο εσωτερικό των άστρων αρχίζουν να «μαγειρεύονται» τα ελαφρά στοιχεία όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο και το άζωτο.
Άστρα που εκρύγνυνται εκτοξεύουν στο διάστημα στοιχεία βαρύτερα από ό,τι ο σίδηρος. Αυτή είναι η πιο μακρυνη εποχή που μπορεί να αναλύσει το διαστημικό τηλεσκόπιο Χάμπλ.

7.- 6,5 δις χρόνια-διαστολή ντε Σίτερ

Η διαστολή Φρίντμαν φθάνει στο τέλος της και το σύμπαν μπαίνει σε μια φάση επιτάχυνσης, γνωστή και ως διαστολή ντε Σίτερ, ωθούμενο από μια μυστηριώδη αντιβαρυτική δύναμη που ως σήμερα παραμένει ανεξήγητη.

8.- 13,7 δις χρόνια-σήμερα

Το παρόν. Η θερμοκρασία έχει πέσει στους 2,7 βαθμούς. Βλέπουμε το σημερινό σύμπαν των γαλαξιών, των άστρων και των πλανητών. Η διαστολή τυο σύμπαντος συνεχίζεται επιταχυνόμενη.

Η εκπομπή της Τετάρτης: Τα πειράματα του CERN

Το μεγαλύτερο πείραμα που έγινε ποτέ στη φυσική, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) θα προσoμοιώσει τις συνθήκες που επικράτεισαν λίγο μετά το Big Bag σε μια προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα της επιστήμης.Η προετοιμασία του πειράματος διαρκεί εδώ και χρόνια. Η πρώτη δοκιμαστική δέσμη πρωτονίων θα διοχετευθεί την Τετάρτη. Ο επιταχυντής θα τίθεται σταδιακά σε λειτουργία. Πλήρης λειτουργία του θα επιτευχθεί το 2011, ενώ τα πειράματα θα κρατήσουν περί τα είκοσι χρόνια.
Τα κύρια πειράματα είναι τέσσερα: Η επιβεβαίωση ή μη της ύπαρξης του σωματιδίου Higgs, του σωματιδίου που δίνει μάζα στα άλλα σωματίδια, την ύπαρξη του οποίου εντόπισε θεωρητικά ο σκωτσέζος φυσικός Higgs, η διαμόρφωση συνθηκών παρόμοιων με ελάχιστο χρόνο μετά το Big Bag, η αναζήτηση σκοτεινής ύλης και η αναζήτηση αντιύλης.
Τα παραπάνω θα αναζητηθούν με τη βοήθεια ανιχνευτών εγκατεστημένων σε τέσσερα σημεία του κυκλικού επιταχυντή μήκους 27 χιλιομέτρων.
Αναλυτικότερα τα πειράματα και οι ανιχνευτές που θα χρησιμοποιηθούν στο LHC είναι:

Ο ανιχνευτής CMS- Compact Muon Solenoid

O CMS και ο Atlas είναι οι κύριοι ανιχνευτές του LHC που θα αναζητήσουν το μποζόνιο Higgs. Το σωματίδιο αυτό, μέσω του μηχανισμού Higgs αλληλεπιδρά με τα υπόλοιπα σωματίδια που γνωρίζουμε στο Καθιερωμένο Μοντέλοl και είναι υπεύθυνο για τη μάζα του.
Θα διερευνήσει την πρωταρχική φύση της ύλης και τις βασικές δυνάμεις που διαμορφώνουν το σύμπαν μας. Παρόλο που έχει τους ίδιους επιστημονικούς στόχους με τον ανιχνευτή Atlas, ο CMS θα χρησιμοποιήσει διαφορετικές τεχνικές λύσεις και ενα διαφορετικό σχεδιασμό στην παραγωγή του μαγνητικού του πεδίου. Ο ανιχνευτής CMS είναι κατασκευασμένος γύρω από έναν τεράστιο σωληνοειδή μαγνήτη. Πρόκειται για μια κυλινδρική σπείρα από υπεραγώγιμο καλώδιο, που παράγει ισχυρό μαγνητικό πεδίο, περίπου 100 χιλιάδες φορές ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο της γης. Αυτό το μαγνητικό πεδίο περιβάλλεται από ένα είδος σιδερένιου ζυγού, ο οποίος στους 12.500 τόνους, αποτελεί τον κύριο όγκο του βάρους του CMS.
Σε αντίθεση με τους άλλους ανιχνευτές του LHC, οι οποίοι έχουν κατασκευαστεί υπόγεια, ο CMS κατασκευάστηκε στην επιφάνεια του εδάφους και έπειτα μεταφέρθηκε υπογείως σε 15 κομμάτια και επανασυναρμολογήθηκε. Βρίσκεται στο Cessy στη Γαλλία και για την υλοποίηση του project εργάστηκαν περισσότεροι από 2.000 επιστήμονες από περίπου 40 χώρες.
Απαραίτητη προυπόθεση για τη λειτουργία του CMS ήταν:
-ένα σύστημα υψηλής απόδοσης για να ανιχνεύσει μυόνια.
-μια μέθοδο υψηλής ανάλυσης για να ανιχνεύσει και να μετρήσει ηλεκτρόνια και φωτόνια (ηλεκτρομαγνητικό καλορίμετρο).
-μια μέθοδο ακριβούς μέτρησης της ορμής των σωματιδίων (TRACKING SYSTEM)
- ¨ενα πλήρως στεγανοποιημένο αδρονικό καλορίμετρο προκειμένου να αποκλείσει τις αλληλεπιδράσεις με σωματίδια του περιβάλλοντος.

Στοιχεία για τον CMS
Μέγεθος: 21 m. Μήκος, 15 m ύψος, 15 m πλάτος
Βάρος: 12.500 τόνοι
Κόστος υλικών: 458 εκ. δολάρια


Ο Atlas και η αναζήτηση της σκοτεινής ύλης


Είναι ένα από τα τέσσερα βασικά πειράματα του LHC. Ο Atlas θα αναζητήσει νέα φυσική στις συγκρούσεις πρωτονίων, τα οποία επιταχύνονται σε φανταστικές ενέργειες.
Ο ανιχνευτής Atlas έχει μήκος περίπου 45 μέτρα, ύψος μεγαλύτερο από 25 μ., και βάρος περίπου 7 χιλιάδες τόνους. Έχει περίπου το μισό μέγεθος από την Παναγία των Παρισίων και ζυγίζει σχεδόν όσο και ο Πύργος του Άιφελ. Βρίσκεται στο Meyrin της Ελβετίας και θα αναζητήσει επίσης τις επιπλέον διαστάσεις του διαστήματος, μικροσκοπικές μαύρες τρύπες, καθώς και αποδείξεις για την σκοτεινή ύλη.
Αν όλα τα στοιχεία που θα δώσει ο Atlas καταγράφονταν, για ένα μόλις δευτερόλεπτο θα χρειάζονταν στοίβες από CD, καθεμιά εκ των οποίων θα έφτανε τα 137 μέτρα!
Το βασικό στοιχείο του ανιχνευτή Atlas είναι το τεράτιο, σε σχήμα ντόνατ, μαγνητικό του σύστημα. Αποτελείται από οκτώ υπεραγωγίμες μαγνητικές σπείρες, μήκους 25 μέτρων, οι οποίες είναι τοποθετημένες σε έναν κύλινδρο ο οποιός περιβάλλειι τον επιταχυντή στο σημείο όπου θα συγκρουονται τα σωματίδια.

Περισσότεροι από 1700 επιστήμονες, από 159 ινστιτούτα σε 37 χώρες εργάστηκαν για το πείραμα. Οι ερωτήσεις που ελπίζουν να απαντήσουν αφορούν την ύπαρξη επιπλέον διαστάσεων, η εύρεση του σωματιδίου Higgs και η ανακάλυψη σωματιδίων υποψήφια για τη σκοτεινή ύλη.



Στοιχεία για τον ATLAS

Μέγεθος: 46m μήκος, 15m ύψος, 15m πλάτος
Βάρος: 12,500 τόνοι
Κόστος υλικών: 457 εκατομμύρια δολάρια



ALICE (Α Large Ion Collider Experiment): οι στιγμές μετά το Big Bang

Ενώ οι υπόλοιποι ανιχνευτές του LHC θα βασιστούν στη σύγκρουση δεσμών πρωτόνιων, o Alice βασίζεται στη σύγκρουση ηλεκτρικά φορτισμένων πυρήνων μολύβδου .Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα επαναδημιουργήσουν την κατάσταση της ύλης που ονομάζεται quark-gluon πλάσμα, μια τέταρτη κατάσταση της ύλης η οποία επικράτησε αμέσως μετά το Big Bang.
Η ύλη ήταν σε αυτή την «υγρή» μορφή, επειδή το πρώιμο σύμπαν ήταν ακόμη εξαιρετικά θερμό. Ο ανιχνευτής Alice θα χρησιμοποιηθεί για να μελετήσει το quark-gluon πλάσμα στις φάσεις της διαστολής και της ψύξης. Με αυτό τον τρόπο θα παρατηρήσουν πώς προοδευτικά γεννιούνται τα σωματίδια, τα οποία αποτελούν τη βάση της ύλης του σύμπαντος σήμερα.
Κάθε άτομο περιέχει ένα πυρήνα, το οποίο αποτελείται από πρωτόνια και νετρόνια. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια με τη σειρά τους αποτελούνται από quarks, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους μέσω άλλων στοιχείων, τα οποία ονομάζονται γλουόνια.
Οι συγκρούσεις των ιόντων μολύβδου στον LHC θα προκαλέσει θερμοκρασίες υψηλότερες κατά 100 χιλιάδες φορές από αυτές που επικρατούν στο κέντρο του ήλιου. Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα πρωτόνια και τα νετρόνια θα «λιώσουν», αποδεσμεύοντας τα quark από τα γλουόνια και θα δημιουργήσουν την επιθυμητή κατάσταση του πλάσματος.
Τα ερωτήματα που οι επιστήμονες ελπίζουν να απαντήσουν είναι¨

- Τι συμβαίνει στην ύλη όταν θερμανθεί σε θερμοκρασία υψηλότερη κατά 100.000 φορές από αυτή στο κέντρο του ήλιου,

- Γιατί τα πρωτόνια και τα νετρόνια σιγήζουν 100 φορές περισσότερο σε σχέση με τα quark από τα οποία αποτελούνται.

-Μπορούν τα quark να υπάρξουν ελεύθερα στο εσωτερικό των πρωτονίων και των νετρονίων.
Ο μήκους 26 μέτρων και βάρους 10 χιλιάδων τόνων ανιχνευτής βρίσκεται στο St Gennis- Pouilly στη Γαλλία.
Στοιχεία για τον ALICE

Μέγεθος: 26m μέτρα, 16m ύψος, 16m πλάτος
Βάρος: 10,000 τόνοι
Κόστος υλικών: 104 εκ. δολάρια
LHCb, η αναζήτηση της αντιύλης


Ο ανιχνευτής LHC Beauty σχεδιάστηκε για να απαντήσει σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα: πού πήγε όλη η αντι-ύλη;
Ίσες ποσότητες ύλης και της αντίστροφης αντι-ύλης δημιουργήθηκαν από το Big Bang, αλλά σήμερα δεν έχουμε καμία απόδειξη για γαλαξίες αντι-ύλης, για παράδειγμα, ή αστέρια.
Για να το πετύχει αυτό ο LHCb θα διερευνήσει τις μικρές διαφορές ανάμεσα στην ύλη και την αντι-ύλη, μελετώντας τον τύπο ενός σωματιδίου που ονομάζεται “beauty quark”.
Αντί να περιβάλει το σύνολο του σημείου σύγκρουσης με έναν ενσωματωμένο ανιχνευτή, όπως ο Atlas και ο CMS, το πείραμα LHCb χρησιμποιεί μια σειρά από υπο-ανιχνευτές. Ο πρώτος από αυτούς βρίσκεται κοντά στο σημείο σύγκρουσης, ενώ οι υπόλοιποι είναι κολλημένοι ο ένας, πίσω από τον άλλον σε απόσταση 20 μέτρων.
Ο επιταχυντής θα παραγάγει διαφορετικούς τύπους quark όταν τα σωματίδια συγκρουστούν. Για να «πιάσει» τα beauty quarks ο LHCb έχει αναπτύξει περίπλοκους κινούμενους ανιχνευτές κοντά στο σημείο που θα κινούνται οι δέσμες σωματιδίων μέσα στον επιταχυντή.
Στοιχεία για τον LHCb

Μέγεθος: 440m μήκος, 5m ύψος, 5m πλάτος
Βάρος: 20 τόνοι
Κόστος υλικών: 6 εκατομμύρια δολάρια


Το τούνελ

Η βασική δομή του LHC είναι ένας δακτύλιος περιφέρειας 27 μέτων από υπεραγώγιμους μαγνήτες.
Βασική του δουλειά είναι να πολλαπλασιάσει την ενέργεια των σωματιδίων, τα οποία θα συγκρουστούν στους διάφορους ανιχνευτές που βρίσκονται γύρω από τον δακτύλιο. Μέσα στο τούνελ υπάρχουν δύο χωριστοί κενοί σωλήνες, οι οποίοι καναλιζάρουν τα σωματίδια σε ταχύτητα που σχεδόν φτάνει την ταχύτητα του φωτός. Αυτές οι δέσμες σωματιδίων ταξιδεύουν σε αντίθετες κατευθύνσεις.
Τα σωματίδια οδηγούνται γύρω από τον δακτύλιο από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Χιλιάδες μαγνήτες διαφορετικού μεγέθους και τύπου χρησιμοποιούνται για να κατευθύνουν τις δέσμες γύρω από τον επιταχυντή. Σε αυτούς περιλαμβάνονται περισσότεροι από 1200 διπολικοί μαγνήτες, καθένας εκ των οποίων είναι μήκους 15 μέτρων και χρησιμοποιούνται για για να δίνουν στις δέσμες την
απαραίτητη καμπυλότητα. Περίπου 400 τετραπολικοί μαγνήτες, καθένας μήκους 5 και 7 μέτρων, χρησιμοποιούνται για να συγκεντρωθούν τα σωματίδια.
Ένας τρίτος τύπος μαγνήτη χρησιμοποιείται για να πιεστούν τα σωματίδια πιο κοντά μεταξύ τους και να αυξηθούν οι πιθανότητες σύγκρουσης. Πολλοί από αυτούς τους μαγνήτες είναι κατασκευασμένοι από σπείρες υπεραγώγιμου ηλεκτρικού καλωδίου, το οποίο διοχετεύει ηλεκτρισμό με μικρή αντίσταση και επομένως με μικρή απώλεια ενέργειας.
Για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα τα καλώδια ψύχονται πολύ κοντά στο απόλυτο μηδέν (-273 C), με τη χρήση υγρού ηλίου. Αυτό διοχετεύεται μέσα σε ένα σφραγισμένο δίκτυο μέσα στον επιταχυντή σε έξι “cryoplants”, τα οποία βρίσκονται γύρω από τον δακτύλιο. Όλα αυτά καταγράφονται και διευθύνονται από ένα κέντρο ελέγχου. Εδώ, οι επιστήμονες θα ανακατέψουν τις δέσμες σωματιδίων προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα προκύψουν συγκρούσeυς στους ανιχνευτές που βρίσκονται γύρω από το κύκλωμα.


Το Grid
Το LHC θα παραγάγει τεράστια ποσότητα δεδομένων με περίπου 150 εκατομμύρια αισθητήρες να συλλέγουν την πληροφορία από τα εκατομμύρια των συγκρούσεων των σωματιδίων κάθε δευτερόλεπτο στο κέντρο του καθενός από τους τέσσερις βασικούς ανιχνευτές.
Για παράδειγμα μόνο κατά τις μετρήσεις του πείραματος ALICE –οι οποίες δε θα γίνονται σε καθημερινή βάση- θα παράγεται 1 gigabyte δεδομένων κάθε δευτερόλεπτο, ή περίπου 15 petabytes κάθε χρόνο, ικανό να γεμίζει έναν κοινό σκληρό δίσκο των 100 GB κάθε τέσσερα λεπτά. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, δημιουργήθηκε ένα εξειδικευμένο πληροφοριακό σύστημα, το Grid (LCG)
Η επεξεργασία των αριθμών ξεκινά από τον ανιχνευτή. Καθένα απο τα τέσσερα βασικά πειράματα έχει ενσωματωμένο έναν «υπολογιστικό χώρο», που χρησιμοποιείται για να ταξινομήσει τα ακατέργαστα δεδομένα και να αποθηκεύσει ό,τι ενδιαφέρει.
Παρτίδες δεδομένων στέλνονται έπειτα στο υπολογιστικό κέντρο του CERN όπου δημιουργείται backup σε κασέτα. Ένας επεξεργαστής «φάρμας» αρχίζει το τεράστιο έργο της επεξεργασίας των δεδομένων για τη δημιουργία μιας περίληψης γεγονότων (event summary), της οποίας επίσης γίνεται backup σε κασέτα.
Από την Ελβετία τα δεδομένα διοχετεύονται στο δίκτυο σε 11 αποκαλούμενα «tier one» κέντρα, όπως αυτό του Rutherford Appleton Laboratory στη Βρετανία, καθένα εκ των οποίων συνδέεται με το CERN μέσω ειδικής καλωδίωσης. Κάθε κέντρο επανεπεξεργάζεται τα ωμά δεδομένα, δημιουργεί ένα ακόμη backup και έπειτα τα διοχετεύει στα 150 «tier two» κέντρα, κυρίως πανεπιστήμια σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Από εκεί, η πληροφορία θα είναι διαθέσιμη σε περίπου 7000 φυσικούς, οι οποίοι θα πραγματοποιήσουν τις τελικές εξομοιώσεις και την εμπεριστατωμένη ανάλυση.
Άλλα πειράματα

Στο LHC είναι προγραμματισμένο να τρέξουν συνολικά έξι πειράματα. Τα τέσσερα τα έχουμε, ήδη περιγράψει παραπάνω ενώ τα δύο μικρότερα είναι το Totem και το LHCf.
Αυτά τα εξειδικευμένα μηχανήματα έχουν σχεδιαστεί για να επικεντρωθούν στα ονομαζόμενα «forward particles». Αυτά τα πρωτόνια και βαρέα ιόντα θα έρθουν σε στενή επαφή μέσα στο μηχάνημα, αλλά δεν θα συγκρουστούν μετωπικά, όπως στα κύρια πειράματα.
Το LHCf βρίσκεται κοντά στον ανιχνευτή Atlas και θα χρησιμοποιηθεί για να εξομοιώσει τις κοσμικές ακτίνες. Αυτές είναι φυσικά προκύπτοντα φορτισμένα σωματίδια εκτός διαστήματος, τα οποία βομβαρδίζουν την ανώτερη ατμόσφαιρα της γης.
Όταν συγκρούονται με άλλα μόρια στην ανώτερη ατμόσφαιρα, κυρίως με οξυγόνο ή άζωτο, μπορούν να προκαλέσουν έναν κατακλυσμό σωματιδίων (particle shower).
Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για τις κοσμικές ακτίνες καθώς αυτές μπορούν να επηεράσουν την ηλεκτρονική και μπορούν επίσης να παίξουν ένα ρόλο στην κλιματική αλλαγή και τις ηλεκτρικές καταιγίδες. Ελπίζεται ότι με τη μελέτη τους μέσα στον LHC οι επιστήμονες θα μπορέσουν να καλιμπράρουν τους επίγειους ανιχνευτές και να ερμηνεύσουν καλύτερα τα αποτελέσματα που παίρνουν από αυτούς.
Παρόλο που το LHCf αποτελεί ένα χωριστό πείραμα θα είναι ευθυγραμμισμένο με τον Atlas, εξού και η θέση του.
Ομοίως και ο Totem ( Total Cross Section, Elastic Scattering and Diffraction Dissociation) είναι ευθυγραμμισμένος με τον ανιχνευτή CMS και θα μετρήσει το μέγεθος των πρωτονίων και το πώς θα σκορπιστούν, μεταξύ άλλων πραγμάτων. Για να γίνει αυτό θα μετρήσει τα σωματίδια που παράγονται πολύ κοντά στις βασικές δέσμες σωματιδίων, χρησιμοποιώντας ειδικά σχεδιασμένους ανιχνευτές που στεγάζονται σε κενούς χώρους, γνωστούς ως roman pots. Οκτώ από αυτούς θα τοποθετηθούν σε ζεύγη κοντά στο σημείο της σύγκρουσης στο πείραμα του CMS.

Πως είδατε το portal μας;

Στη διεύθυνση: www.anixneuseis.gr βρίσκεται το portal των "Ανιχνεύσεων".
Ρίξτε του μια ματιά και αν έχετε την καλοσύνη σχολιάστε το.
Το κείμενο του κ. Μανιτάκη που αναρτήσαμε είναι εκπληκτικό. Νομίζω πως θα ήταν καλό να το διαβάσετε.
Αν μπορείτε απαντήστε και σε μια απορία μου. Γιατί δεν προτιμά ο κόσμος το portal για συζήτηση;

Π.Σαβ.

Το πείραμα του CERN

Υπάρχει η γενική εκτίμηση πως οι χρήστες των σύγχρονων τεχνολογιών δεν είναι συντηρητικοί και αναζητούν αενάως κάτι καινούριο.
Έτσι, δημιουργήσαμε και μεις ένα portal στη διεύθυνση www. anixneuseis.gr.
Εκεί αναρτούμε και το θέμα της επόμενης εκπομπής αλλά και άλλα θέματα που νομίζουμε πως το υποστηρίζουν ή παρουσιάζουν το δικό τους ενδιαφέρον.
Αν, όμως, κάποιοι συνάδελφοι bloggers δεν θέλουν να αποχωρισθούν τον αγαπημένο τους τρόπο επικοινωνίας, θα έχουμε παράλληλα και εδω αναρτημένο το θέμα για συζήτηση.
Τα πειράματα που θα γίνουν στο CERN αρχής γενομένης με τη δοκιμαστική δέσμη που θα αποσταλεί την Τετάρτη, θα είναι το θέμα της επόμενης εκπομπής.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο portal μας στη διεύθυνση που προανέφερα.

Π.Σαβ.

NEO PORTAL ΤΩΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ

www.anixneuseis.gr

Στην προσπάθεια να βελτιώσουμε περισσότερο την αλληλεπίδραση μαζί σας δημιουργήσαμε ένα portal, όπου εν καιρώ θα φιλοξενηθούν και οι εκπομπές, όπως και ενδιαφέροντα άρθρα που σχετίζονται με τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται η εκπομπή.

Απόψε λοιπόν εγκαινιάζουμε την επικοινωνία μέσα από το νέο μας portal, στη διεύθυνση www.anixneuseis.gr στο οποίο μπορείτε επίσης να αποστέλλετε τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας.

Θεσσαλονικη, μητρόπολη των Βαλκανίων ή....;

Η πρώτη εκπομπή της νέας τηλεοπτικής σεζόν θα είναι αφιερωμένη στη Θεσσαλονίκη.Θα προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε το ρόλο που μπορεί να παίξει η πόλη όχι μόνο στο πλαίσιο της ελληνικής περιφέρειας, αλλά και στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.

Ακούμε εδώ και χρόνια μεγαλοστομίες για τη Θεσσαλονίκη Μητρόπολη των Βαλκανίων. Πήγαμε και σε άλλες βαλκανικές πρωτεύουσες. Ακούσαμε τι θέλουν και τι οραματίζονται κι εκεί φορείς και κόσμος για τις πόλεις τους. Ποιος ο ρόλος που μπορεί να παίξει μια βαλκανική μητρόπολη στην περιοχή, αλλά και την Ευρώπη; Έχει αλήθεια νόημα να μιλάμε για βαλκανικές μητροπόλεις, όταν όλοι μιλούν για Ευρώπη και ευρωπαϊκή προοπτική;

Από την άλλη μας έχουν κουράσει και οι κοινοτοπίες για τη Θεσσαλονίκη...νύφη του Θερμαϊκού, ερωτική πόλη κλπ κλπ. Αντικατοπτρίζουν αλήθεια την πραγματικότητα; Ή μήπως κάποιοι άλλοι χαρακτηρισμοί που προσάπτονται στην πόλη και τους κατοίκους της, προσφάτως ακόμη περισσότερο, περί συντηρητισμού, λαϊκότητας κλπ κλπ έχουν μεγαλύτερη βάση;

Ποια είναι η σύγχρονη πόλη του 21ου αιώνα και ποιες ανάγκες του πολίτη και της κοινωνίας μπορεί και πρέπει να καλύπτει; Πώς θέλουμε την Θεσσαλονίκη του 21ου αιώνα;

Τέλος θέτουμε ένα ακόμη ζήτημα. Διεθνής Έκθεση της Θεσσαλονίκης, κι αυτή σε πορεία φθίνουσα. Μεγάλη η συζήτηση και για τη μετεγκατάστασή της έξω από τον αστικό ιστό. Διαβάζουμε ενδιαφέροντα επιχειρήματα στο λινκ:

http://ttallou.wordpress.com/2007/05/11/shit_in_de8/

Γράψτε μας τις απόψεις σας, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε όσο το δυνατό περισσότερες κατά τη διάρκεια της εκπομπής.

Τραπεζούντα-Παναγία Σουμελά

Οσετία-Γεωργία-Ρωσία

Έχει δίκαιο ο anetos. Ξεχάσαμε χθες να ανοίξουμε τόπο για την εκπομπή με τον πόλεμο στον Καύκασο.
Η εκπομπή μεταδόθηκε εκτάκτως και όπως επισήμανε ο anetos ίσως πράγματι είμασταν υπο την χαλαρωτική επήρεια των διακοπών.
Υπάρχει μια πληθώρα σημαντικών διεθνών αναλύσεων σχετικά με το θέμα αλλά στο βασικό ερώτημα γιατί οι αμερικανοί ενεθάρυναν το γεωργιανό πρόεδρο να αρχίσει επιχειρήσεις και μετά τον εγκατέλειψαν, οι απαντήσεις βασίζονται σε υποθέσεις.
Αναρτούμε στο σημείο αυτό μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του statfor. Αξίζει τον κόπο να τη διαβάσετε και γράψτε την άποψή σας.


The Russian invasion of Georgia has not changed the balance of power in Eurasia. It simply announced that the balance of power had already shifted. The United States has been absorbed in its wars in Iraq and Afghanistan, as well as potential conflict with Iran and a destabilizing situation in Pakistan. It has no strategic ground forces in reserve and is in no position to intervene on the Russian periphery. This, as we have argued, has opened a window of opportunity for the Russians to reassert their influence in the former Soviet sphere . Moscow did not have to concern itself with the potential response of the United States or Europe; hence, the invasion did not shift the balance of power. The balance of power had already shifted, and it was up to the Russians when to make this public. They did that Aug. 8.
Let’s begin simply by reviewing the last few days.
On the night of Thursday, Aug. 7, forces of the Republic of Georgia drove across the border of South Ossetia, a secessionist region of Georgia that has functioned as an independent entity since the fall of the Soviet Union. The forces drove on to the capital, Tskhinvali, which is close to the border. Georgian forces got bogged down while trying to take the city. In spite of heavy fighting, they never fully secured the city, nor the rest of South Ossetia.
On the morning of Aug. 8, Russian forces entered South Ossetia, using armored and motorized infantry forces along with air power. South Ossetia was informally aligned with Russia, and Russia acted to prevent the region’s absorption by Georgia. Given the speed with which the Russians responded — within hours of the Georgian attack — the Russians were expecting the Georgian attack and were themselves at their jumping-off points. The counterattack was carefully planned and competently executed, and over the next 48 hours, the Russians succeeded in defeating the main Georgian force and forcing a retreat. By Sunday, Aug. 10, the Russians had consolidated their position in South Ossetia.

(click image to enlarge)

On Monday, the Russians extended their offensive into Georgia proper, attacking on two axes. One was south from South Ossetia to the Georgian city of Gori. The other drive was from Abkhazia, another secessionist region of Georgia aligned with the Russians. This drive was designed to cut the road between the Georgian capital of Tbilisi and its ports. By this point, the Russians had bombed the military airfields at Marneuli and Vaziani and appeared to have disabled radars at the international airport in Tbilisi. These moves brought Russian forces to within 40 miles of the Georgian capital, while making outside reinforcement and resupply of Georgian forces extremely difficult should anyone wish to undertake it.
The Mystery Behind the Georgian Invasion
In this simple chronicle, there is something quite mysterious: Why did the Georgians choose to invade South Ossetia on Thursday night? There had been a great deal of shelling by the South Ossetians of Georgian villages for the previous three nights, but while possibly more intense than usual, artillery exchanges were routine. The Georgians might not have fought well, but they committed fairly substantial forces that must have taken at the very least several days to deploy and supply. Georgia’s move was deliberate.
The United States is Georgia’s closest ally. It maintained about 130 military advisers in Georgia, along with civilian advisers, contractors involved in all aspects of the Georgian government and people doing business in Georgia. It is inconceivable that the Americans were unaware of Georgia’s mobilization and intentions. It is also inconceivable that the Americans were unaware that the Russians had deployed substantial forces on the South Ossetian frontier. U.S. technical intelligence, from satellite imagery and signals intelligence to unmanned aerial vehicles, could not miss the fact that thousands of Russian troops were moving to forward positions. The Russians clearly knew the Georgians were ready to move. How could the United States not be aware of the Russians? Indeed, given the posture of Russian troops, how could intelligence analysts have missed the possibility that t he Russians had laid a trap, hoping for a Georgian invasion to justify its own counterattack?
It is very difficult to imagine that the Georgians launched their attack against U.S. wishes. The Georgians rely on the United States, and they were in no position to defy it. This leaves two possibilities. The first is a massive breakdown in intelligence, in which the United States either was unaware of the existence of Russian forces, or knew of the Russian forces but — along with the Georgians — miscalculated Russia’s intentions. The United States, along with other countries, has viewed Russia through the prism of the 1990s, when the Russian military was in shambles and the Russian government was paralyzed. The United States has not seen Russia make a decisive military move beyond its borders since the Afghan war of the 1970s-1980s. The Russians had systematically avoided such moves for years. The United States had assumed that the Russians would not risk the consequences of an invasion.
If this was the case, then it points to the central reality of this situation: The Russians had changed dramatically, along with the balance of power in the region. They welcomed the opportunity to drive home the new reality, which was that they could invade Georgia and the United States and Europe could not respond. As for risk, they did not view the invasion as risky. Militarily, there was no counter. Economically, Russia is an energy exporter doing quite well — indeed, the Europeans need Russian energy even more than the Russians need to sell it to them. Politically, as we shall see, the Americans needed the Russians more than the Russians needed the Americans. Moscow’s calculus was that this was the moment to strike. The Russians had been building up to it for months, as we have discussed, and they struck.
The Western Encirclement of Russia
To understand Russian thinking, we need to look at two events. The first is the Orange Revolution in Ukraine. From the U.S. and European point of view, the Orange Revolution represented a triumph of democracy and Western influence. From the Russian point of view, as Moscow made clear, the Orange Revolution was a CIA-funded intrusion into the internal affairs of Ukraine, designed to draw Ukraine into NATO and add to the encirclement of Russia. U.S. Presidents George H.W. Bush and Bill Clinton had promised the Russians that NATO would not expand into the former Soviet Union empire.
That promise had already been broken in 1998 by NATO’s expansion to Poland, Hungary and the Czech Republic — and again in the 2004 expansion, which absorbed not only the rest of the former Soviet satellites in what is now Central Europe, but also the three Baltic states, which had been components of the Soviet Union.
The Russians had tolerated all that, but the discussion of including Ukraine in NATO represented a fundamental threat to Russia’s national security. It would have rendered Russia indefensible and threatened to destabilize the Russian Federation itself. When the United States went so far as to suggest that Georgia be included as well, bringing NATO deeper into the Caucasus, the Russian conclusion — publicly stated — was that the United States in particular intended to encircle and break Russia.
The second and lesser event was the decision by Europe and the United States to back Kosovo’s separation from Serbia. The Russians were friendly with Serbia, but the deeper issue for Russia was this: The principle of Europe since World War II was that, to prevent conflict, national borders would not be changed. If that principle were violated in Kosovo, other border shifts — including demands by various regions for independence from Russia — might follow. The Russians publicly and privately asked that Kosovo not be given formal independence, but instead continue its informal autonomy, which was the same thing in practical terms. Russia’s requests were ignored.
From the Ukrainian experience, the Russians became convinced that the United States was engaged in a plan of strategic encirclement and strangulation of Russia. From the Kosovo experience, they concluded that the United States and Europe were not prepared to consider Russian wishes even in fairly minor affairs. That was the breaking point. If Russian desires could not be accommodated even in a minor matter like this, then clearly Russia and the West were in conflict. For the Russians, as we said, the question was how to respond. Having declined to respond in Kosovo, the Russians decided to respond where they had all the cards: in South Ossetia.
Moscow had two motives, the lesser of which was as a tit-for-tat over Kosovo. If Kosovo could be declared independent under Western sponsorship, then South Ossetia and Abkhazia, the two breakaway regions of Georgia, could be declared independent under Russian sponsorship. Any objections from the United States and Europe would simply confirm their hypocrisy. This was important for internal Russian political reasons, but the second motive was far more important.
Russian Prime Minister Vladimir Putin once said that the fall of the Soviet Union was a geopolitical disaster. This didn’t mean that he wanted to retain the Soviet state; rather, it meant that the disintegration of the Soviet Union had created a situation in which Russian national security was threatened by Western interests. As an example, consider that during the Cold War, St. Petersburg was about 1,200 miles away from a NATO country. Today it is about 60 miles away from Estonia, a NATO member. The disintegration of the Soviet Union had left Russia surrounded by a group of countries hostile to Russian interests in various degrees and heavily influenced by the United States, Europe and, in some cases, China.
Resurrecting the Russian Sphere
Putin did not want to re-establish the Soviet Union, but he did want to re-establish the Russian sphere of influence in the former Soviet Union region. To accomplish that, he had to do two things. First, he had to re-establish the credibility of the Russian army as a fighting force, at least in the context of its region. Second, he had to establish that Western guarantees, including NATO membership, meant nothing in the face of Russian power. He did not want to confront NATO directly, but he did want to confront and defeat a power that was closely aligned with the United States, had U.S. support, aid and advisers and was widely seen as being under American protection. Georgia was the perfect choice.
By invading Georgia as Russia did (competently if not brilliantly), Putin re-established the credibility of the Russian army. But far more importantly, by doing this Putin revealed an open secret: While the United States is tied down in the Middle East, American guarantees have no value. This lesson is not for American consumption. It is something that, from the Russian point of view, the Ukrainians, the Balts and the Central Asians need to digest. Indeed, it is a lesson Putin wants to transmit to Poland and the Czech Republic as well. The United States wants to place ballistic missile defense installations in those countries, and the Russians want them to understand that allowing this to happen increases their risk, not their security.
The Russians knew the United States would denounce their attack. This actually plays into Russian hands. The more vocal senior leaders are, the greater the contrast with their inaction, and the Russians wanted to drive home the idea that American guarantees are empty talk.
The Russians also know something else that is of vital importance: For the United States, the Middle East is far more important than the Caucasus, and Iran is particularly important. The United States wants the Russians to participate in sanctions against Iran. Even more importantly, they do not want the Russians to sell weapons to Iran, particularly the highly effective S-300 air defense system. Georgia is a marginal issue to the United States; Iran is a central issue. The Russians are in a position to pose serious problems for the United States not only in Iran, but also with weapons sales to other countries, like Syria.
Therefore, the United States has a problem — it either must reorient its strategy away from the Middle East and toward the Caucasus, or it has to seriously limit its response to Georgia to avoid a Russian counter in Iran. Even if the United States had an appetite for another war in Georgia at this time, it would have to calculate the Russian response in Iran — and possibly in Afghanistan (even though Moscow’s interests there are currently aligned with those of Washington).
In other words, the Russians have backed the Americans into a corner. The Europeans, who for the most part lack expeditionary militaries and are dependent upon Russian energy exports, have even fewer options. If nothing else happens, the Russians will have demonstrated that they have resumed their role as a regional power. Russia is not a global power by any means, but a significant regional power with lots of nuclear weapons and an economy that isn’t all too shabby at the moment. It has also compelled every state on the Russian periphery to re-evaluate its position relative to Moscow. As for Georgia, the Russians appear ready to demand the resignation of President Mikhail Saakashvili. Militarily, that is their option. That is all they wanted to demonstrate, and they have demonstrated it.
The war in Georgia, therefore, is Russia’s public return to great power status. This is not something that just happened — it has been unfolding ever since Putin took power, and with growing intensity in the past five years. Part of it has to do with the increase of Russian power, but a great deal of it has to do with the fact that the Middle Eastern wars have left the United States off-balance and short on resources. As we have written, this conflict created a window of opportunity. The Russian goal is to use that window to assert a new reality throughout the region while the Americans are tied down elsewhere and dependent on the Russians. The war was far from a surprise; it has been building for months. But the geopolitical foundations of the war have been building since 1992. Russia has been an empire for centuries. The last 15 years or so were not the new reality, but simply an aberration that would be rectified. And now it is being rectified.

Θα είμαστε εδώ;

Μια διευκρίνηση στον Άνετο. Το ότι η χθεσινή, τελευταία εκπομπή, θα ήταν για το "Μηχανισμό των Αντικυθήρων" το είχα αναφερει εδώ και ένα μήνα.
Δεν το επανέλαβα διότι η ομάδα των ερευνητών είχε εμπάργκο στην ανακοίνωση οποιουδήποτε στοιχείου απο το περιοδικό "Nature", μέχρι της 6ης απογευματινής της 30ης Ιουλίου. Η εκπομπή ήταν μαγνητοσκοπημένη απο τις 24 Ιουλίου κα μου ζήτησαν οι συνομιλητές μου να μην αναφέρω τίποτε διότι θα τους δημιουργούσα πρόβλημα.
Κάτι το οποίο τήρησα, φυσικά.
Το κείμενο του Ανδριώτη το ανήρτησα μετά την επιστολή του Υπουγού Εξωτερικών της FYROM προς τον επίτροπο για την πολυγλωσσία.

Ο διάλογος, βλέπω έχει αραιώσει, πιστεύω λόγω καλοκαιριού.
Εμείς, πάντως, θα συνεχίσουμε όταν έχουμε κάτι ενδιαφέρον. Να περνάτε καλά και όταν βαριέστε στις διακοπές σας θυμηθείτε μας. Ανοίξτε και εσείς μια συζήτηση.

Και κάτι ακόμη. Τα πρωϊνά παρακολουθώ το CNN και είδα κάτι που μου κίνησε το ενδιαφέρον.
Σε κάποιο μέρος των μεταδόσεών του παρουσιάζει μικρά βίντεο απο τηλεθεατές του που τα γυρνούν μόνοι τους και συνήθως είναι κάποια ομαδική προσπάθεια οικολογικού ή άλλου συλλογικού ενδιαφέροντος.
Πως θα το βλέπατε να το εφαρμόζαμε και μείς;

Η γλώσσα των Σκοπίων

Όπως θα γνωρίζετε, ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων έστειλε επιστολή προς τον Επίτροπο για την πολυγλωσία και του ζητά να προστατεύσει τη "μακεδονική" γλώσσα που μιλούν οι "μακεδόνες" της "μακεδονικής μειονότητας" στην Ελλάδα.
Εν πάσει περιπτώσει ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει και τα Σκόπια με την παρούσα κυβέρνηση μπορούν να θεωρηθούν "καθένας".
Εάν κάποιος θελήσει να εντρυφήσει στο θέμα του γλωσσικού ιδιώματος των Σκοπίων μπορεί να διαβάσει το ανεπανάληπτο βιβλίο του Νίκου Ανδριώτη: "Το Ομόσπονδο κράτος των Σκοπίων και η γλώσσα του" απο το οποίο ελάχιστα χαρακτηριστικά αποσπάσματα παραθέτουμε.

ΥΓ. Η εκπομπή που θα παρουσιαστεί την Τετάρτη είναι η τελευταία της τηλεοπτικής περιόδου που διανύσαμε και την έχουμε ήδη μαγνητοσκοπήσει. Δεν θα είναι δηλαδή "ζωντανή", συνεπώς δεν θα έχουμε τη δυνατότητα επικοινωνίας.

Τα αποσπάσματα απο το βιβλίο του Ανδριώτη:

Ως τον 7ο αιώνα μ.Χ. τα σύνορα της ομιλούμενης ελληνικής γλώσσας στη βαλκανική άρχιζαν από τις εκβολές του Γενυσού ποταμού στην Αδριατική, περνούσαν νοτίως των Σκοπίων, από τη Σερδική (Σόφια), κατά μήκος της οροσειράς του Αίμου και κατέληγαν στον Εύξεινο.
Η επικρατούσα γλώσσα στη βόρεια Μακεδονία κατά το μεσαίωνα εξακολουθούσε να είναι η ελληνική, γιατί ο αστικός πληθυσμός της χώρας παρέμεινε ελληνικός.
Η μεγαλύτερη πύκνωση του σλαβικού στοιχείου έγινε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, οπότε οι τούρκοι αγάδες συνέχισαν τη συνήθεια των βυζαντινών γαιοκτημόνων να φέρνουν σλάβους κολίγες για να καλλιεργούν τα τσιφλίκια τους.
Ο βαθμιαίος όμως αυτός εκσλαβισμός, τόσο στη βυζαντινή όσο και στην τουρκική εποχή, περιορίστηκε στη βόρεια Μακεδονία και δεν προχώρησε στη νότια αυτήν που σήμερα περιλαμβάνεται στην ελληνική επικράτεια.
Εδώ η δύναμη του ελληνικού στοιχείου με κέντρο την πάντα απάτητη από Σλάβους Θεσσαλονίκη, ήταν και στο μεσαίωνα και στην εποχή της τουρκοκρατίας τόσο μεγάλη ώστε οι λίγοι Σλάβοι που εισέδυσαν κατά καιρούς δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από την αφομοίωση.

Η γλώσσα που μιλούν κατά πλειονότητα οι κάτοικοι του κράτους των Σκοπίων και που εντελώς αυθαίρετα την ονόμασαν Μακεδονική είναι ένα σλαβικό ιδίωμα με τόσο στενούς δεσμούς προς τη βουλγαρική και τη σερβική ώστε σύμφωνα με τις αρχές της γλωσσικής επιστήμης δεν μπορεί να ονομαστεί γλώσσα αυτοτελής, όπως οι δύο προηγούμενες.

Τα μόνα σαφή σύνορα του σλαβικού αυτού ιδιώματος είναι τα προς την ελληνική γλώσσα και συμπίπτουν περίπου με τα γεωγραφικά σύνορα των Σκοπίων προς την Ελλάδα, εκτός από μια μικρή σφήνα που σχηματίζει το ιδίωμα αυτό επάνω στο ελληνικό έδαφος, στην ορεινή περιοχή βορείως της Καστοριάς. (Αλλά, όπως είπαμε, διγλωσσία δεν σημαίνει και μη ελληνική συνείδηση).
Επίσης προς τα δυτικά το σλαβικό αυτό ιδίωμα συνορεύει με την αλβανική γλώσσα.

Το ιδίωμα αυτό είναι ένας μεταβατικός σταθμός ανάμεσα στη σερβική και τη βουλγαρική.
Οι σέρβοι γλωσσολόγοι δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στα κοινά του γνωρίσματα με τη σερβική και οι βούλγαροι στα κοινά με τη βουλγαρική.

Που ανήκει, λοιπόν;
Φυσικά όχι στη σερβική αλλά ούτε με τη βουλγαρική μπορεί να ταυτιστεί εντελώς.

Κατάγεται κατευθείαν από ένα σλαβικό ιδίωμα που ομιλείτο κατά τον 9ο-10ο αιώνα μ.Χ. στη βόρεια Μακεδονία και στο οποίο μετάφρασαν την Αγία Γραφή ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος,

Η αρχαία Μακεδονία είτε το θέλουμε είτε όχι, είχε συγχωνευθεί μέσα στο μέγα πανελλήνιο, και στο μεσαίωνα ακόμη περισσότερο με τη διείσδυση των Σλάβων στη βαλκανική διαιρέθηκε οριστικά σε δύο ζώνες, στην ελληνική και τη σλαβική και είναι σήμερα απλός γεωγραφικός όρος.
Εθνολογικός και γλωσσικός όρος δεν είναι πια.
Το βόρειο τμήμα της κατοικείται από παλαιούς ή νέους σλάβους, μιλεί σλαβική γλώσσα και ανήκει σε κράτη σλαβικά.
Το νότιο τμήμα της κατοικείται από έλληνες, μιλεί ελληνική γλώσσα και ανήκει προ πολλού με διεθνείς συμβάσεις στο ελληνικό κράτος.
Η «Μακεδονική», λοιπόν, γλώσσα, τίνων Μακεδόνων γλώσσα είναι; Των Ελλήνων της νότιας Μακεδονίας, ή των Σλάβων της βόρειας;

Τα ονόματα «Μακεδονία», «Μακεδόνες» και «Μακεδονική γλώσσα» είναι προκειμένου για σλάβους ιστορικά και εθνολογικά αστήρικτα και αυθαίρετα.
Το πλησιέστερο προς την αλήθεια όνομα για τη γλώσσα του γειτονικού κράτους είναι το «Σλαβικό ιδίωμα του κράτους των Σκοπίων».

Ο χώρος του "aspic"

Ας διαβάσουμε την κριτική προσέγγισή σας στη χθεσινή εκπομπή. Φυσικά, "πέραν του καλού και του κακού", όπως θα έλεγε ο Νίτσε. Όλα με κριτικό πνεύμα.

Μειονότητες, Κάρατζιτς, Κύπρος

Στο χώρο αυτό μπορείτε να διατυπώσετε τις ερωτήσεις σας για το θέμα της σημερινής εκπομπής.

Μην το χάσετε

Την προηγούμενη εβδομάδα έγινε μια πολύ καλή συζήτηση στη στήλη αυτή.
Όλες οι τοποθετήσεις είχαν ενδιαφέρον. Διέκρινα, όμως, κάποια ιδιαιτερότητα στο κείμενο αυτό του irona.
Παρακαλώ, διαβάστε το και αν είναι δυνατόν γράψτε την άποψή σας.


ironas είπε...
Γιατί εδώ και καμιά εικοσαριά χρόνια εμφανίσθηκαν στα ελληνικά γράμματα και ακολούθως στην πολιτική σκηνή, δειλά στην αρχή, αλλά με όλο και πιο πολλή αυτοπεποίθηση στη συνέχεια, ορισμένοι γραμματιζούμενοι ισχυριζόμενοι καινοφανή τινά περί ασυνέχειας της ελληνικής γλώσσας κατ’ αρχήν και ασυνέχειας του έθνους των Eλλήνων στη συνέχεια;Ποιοι είναι και για ποιον λόγο εισάγουν τέτοια κενά δαιμόνια στον δημόσιο βίο;Aγράμματοι που επαναλαμβάνουν τα φληναφήματα του Φαλμεράυερ δεν είναι. Aντιθέτως, εμφανίζονται να τεκμηριώνουν τις δικές τους θεωρίες όχι σε φυλετικορατσιστικά κλισέ, αλλά σε πολιτικότερες προσεγγίσεις - δεν λέω έρευνες, διότι αυτές τις αποφεύγουν.Tο παράδοξο δε είναι ακριβώς αυτό. Ότι αυτοί οι αναθεωρητές της Iστορίας βασίζουν τις εισηγήσεις τους περισσότερο στην επαγωγική σκέψη παρά στην έρευνα. Ξεκινώντας από αξιώματα, που δεν μπαίνουν στον κόπο να αποδείξουν, καταλήγουν σε συμπεράσματα εξ ίσου αξιωματικά. Aπό πλευράς επιστημονικής μεθοδολογίας, δηλαδή, καθαιρούν την Iστορία σε άποψη.Tίποτε πιο μεταμοντερνικό.H «αλήθεια» του καθενός μπορεί να γίνεται αλήθεια άνευ αποδείξεως μεν, αληθινή δε.Παιδαριώδες;Όχι. Σατανικό.O μεταμοντερνισμός ταλανίζει τη δυτική σκέψη διά της επαναλήψεως της βλακείας του, ατάραχος. Tο λέγε-λέγε-λέγε-θα-μείνει αυτό που λες έχει υποκαταστήσει τη βάσανο της έρευνας και την ανάγκη της απόδειξης.Tο ακόμα πιο παράδοξο είναι ότι οι αναθεωρητές της Iστορίας έχουν κυριαρχήσει στα AEI, όπου μάλιστα ασκούν ιδεολογική τρομοκρατία κατά των αντιπάλων τους. Έχουν προσβάσεις, ισχυρές, στα MME, που τους εξασφαλίζουν προνομιακή προβολή, σχεδόν έναν διαρκή μονόλογο που, με τη σειρά του, έχει καθηλώσει, ακυρώσει κι εκμηδενίσει κάθε αντίλογο, ενώ ταυτοχρόνως έχουν την κάλυψη των πολιτικών κομμάτων -πλην μέρους της Aριστεράς- με τρόπον που να τους εξασφαλίζει ασυλία, προνόμια, ευμάρεια.Tους βρίσκει κανείς παντού.Eκσυγχρονιστές και, όταν λάχει, φιλελεύθεροι. Kαι με τον Σημίτη και με τη Γιαννάκου. Kαι με την αριστερά του καναπέ και στα κινήματα. Kαι με τις Mη Kυβερνητικές Oργανώσεις και με το Yπουργείο Yγείας.Kαι συγγραφείς βιβλίων και λογοκριτές θεατρικών παραστάσεων. Kαι με την αμφισβήτηση και με την εξουσία. Όχι, δεν είναι χαμαιλέοντες. Aπλώς, κάθε φορά διαλέγουν τα σταθμά που είναι πιο προσοδοφόρα.Aγράμματοι δεν είναι. Γνωρίζουν ότι η ελληνική ουδέποτε έπαψε να ομιλείται ή να γράφεται, σε λόγια ή δημώδη μορφή, είτε από Έλληνες είτε από ξένους, ουδέ επί στιγμήν, ημέρα, εβδομάδα, μήναν, έτος, δεκαετίαν, αιώναν!Kι όμως ομιλούν για ασυνέχεια της γλώσσας.Γνωρίζουν ότι μια λέξη που πέρασε την έννοια της σε μιαν άλλη τον 16ο αιώνα, φέρ’ ειπείν, το έκανε σχεδόν ταυτοχρόνως και στην Kρήτη και στην Oδυσσό, αλλά μιλούν για ασυνέχεια της γλώσσας. Για το αντίστροφο φαινόμενο, δηλαδή μια έννοια να μένει μέσα στην ίδια λέξη στον Πόντο ή την Aθήνα επί δύο χιλιάδες χρόνια, ενώ έχει αλλάξει αλλού ήδη δέκα λέξεις, επίσης γνωρίζουν! Aλλά πάλι ομιλούν για ασυνέχεια της γλώσσας.Γνωρίζουν την εθνική γραμματεία απ’ το 1000 μ.X. έως το 1821 μ.X., έστω μέσα απ’ την «Iστορία της Nεοελληνικής Λογοτεχνίας και Zωής» του Mιχαήλ Περάνθη, για να αναφέρω μόνον ένα έργο, μόνον ένα Kώδικα Έργων και Συγγραφέων μιας Xιλιετίας, κι όμως ομιλούν για ασυνέχεια της γλώσσας. Aνερυθρίαστοι. Γιατί;Γιατί ποτέ δεν απαντούν στις αιτιάσεις εναντίον τους και τα επιχειρήματα που τις στηρίζουν παρά μεαφορισμούςκλισέρετσινιέςκαι συκοφαντίες;Γιατί χαρακτηρίζουν τους αντιλέγοντες «εθνικιστές»; Ήταν εθνικιστές ο Kορδάτος, ο Παπανούτσος, ο Σβορώνος; Για να μην πω ο Kαβάφης, ο Eλύτης, ο Pίτσος, ο Kόντογλου και ο Σεφέρης;Γιατί αυτοί που χρησιμοποιούν τόσον εύκολα τη ρετσινιά του εθνικιστή εναντίον όσων δεν πείθονται στις αναπόδεικτες μπαρούφες που εισηγούνται κατηγορούν το ίδιο εύκολα για αντισημιτισμό ή αντιαμερικανισμό όσους κάνουν κριτική στην πολιτική του Iσραήλ και των HΠA;Eίναι σύμπτωση ότι αυτή η ελίτ που δεν μπαίνει στον κόπο της απόδειξης, αλλά διαρκώς μεγαληγορεί με κλισέ κι αφορισμούς είναι η ίδια που υποστήριξε (ή πάντως δεν αντέκρουσε) τους βομβαρδισμούς της Σερβίας, την επέμβαση στο Aφγανιστάν, ακόμα -μερικοί- και την εισβολή στο Iράκ;Eίναι τυχαίο ότι όχι μόνον δεν απαντούν στα αντεπιχειρήματα, αλλά «απαντούν» σαν να μην τα άκουσαν ποτέ, με μια αφόρητη επιμονή στα κλισέ και τους αφορισμούς τους. Ένα λέγε-λέγε-λέγε κάτι θα μείνει. Ένας διαρκώς επαναλαμβανόμενος συνειρμικός καταιγισμός χαρακτηρισμών που παραπέμπουν ο ένας στον άλλον: εθνικιστής (κι ας είναι κάποιος ακόμα και κομμουνιστής) - αντισημίτης - αντιαμερικανός - κολλημένος - συντηρητικός.Tο μαύρο άσπρο.Aλλά λέγε-λέγε-λέγε στο τέλος κι ο Γκαίμπελς βρίσκει το... «δίκιο του»!Όμως γιατί τέτοια πρεμούρα και κόψιμο για την ασυνέχεια των Eλλήνων (εκτός απ’ την ασυνέχεια της γλώσσας τους);Όταν διατυπώνουν την πρόχειρη θεωρία ή, μάλλον, το ιδεολόγημα περί κατασκευής των νέων εθνικών ταυτοτήτων απ’ τα νέα εθνικά κράτη, θέλουν να πιστέψουμε ότι αγνοούν τη βυζαντινή βιβλιογραφία που πραγματεύεται την έννοια του έθνους στη διαχρονία του με βάση τους πολιτικούς του προσδιορισμούς;Eίναι αγράμματοι;Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την καταγωγικότητα απ’ τον πολιτικό αυτοπροσδιορισμό; Όταν, μάλιστα, συμπίπτει με τους ετεροπροσδιορισμούς των άλλων;Όταν έλεγε ο Γεμιστός «έλληνες εσμέν το γένος καθώς η πάτρια παιδεία μαρτυρά και η γλώσσα», συμπίπτοντας απολύτως με τους Φράγκους της εποχής του, που επίσης Έλληνα (κι ούτε καν πια Ρωμαίο) τον αποκαλούσαν, περιέγραφε κάποια ασυνέχεια του ελληνισμού;Και χρειάστηκε να... «επιλέξουν» οι Έλληνες (;) διαφωτιστές τούς αρχαίους Έλληνες ως... προγόνους τους, στην προσπάθεια του νέου ελληνικού κράτους (το οποίον δημιούργησε ποιος;) να αποκτήσουν εθνική ταυτότητα και συνείδηση οι υπήκοοί του;Δηλαδή αγνοούσε ο Κοραής τον Γεμιστό;Κι αγνοούσε ο Γεμιστός τον Προκόπιο;Κι αγνοούσε ο Προκόπιος τον Θουκυδίδη;Κι αγνοούσε ο Θουκυδίδης τον Όμηρο;Και δεν σχολίασε έξοχα τον Όμηρο ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης ούτε τον έπαιζε στα δάχτυλα η Άννα Κομνηνή;Και χρειάστηκε να... επιλέξουν οι Έλληνες διαφωτιστές τούς... προγόνους τους; Oι οποίοι... Έλληνες διαφωτιστές πώς επέλεξαν να είναι... Έλληνες; Ώστε στη συνέχεια να επιλέξουν και... προγόνους.Αν αυτές οι λογικές ανακολουθίες είναι αυταπόδεικτες ιστορικές μπαρουφολογίες, γιατί οι αναθεωρητές της Ιστορίας επιμένουν;Μάλιστα, με τον ίδιον τρόπο που επιμένουν οι λιγούρηδες της Ιστορίας (όπως οι Σκοπιανοί) που προσπαθούν, οι φουκαράδες, να αποκτήσουν κι αυτοί ένα ιστορικό λίμπρο ντ’ όρο για τας Ευρώπας!Αλλά, αν για τους λιγούρηδες της Iστορίας το πτωχοπροδρομικό σύνδρομο δεν μπορεί να κρύψει τις πολιτικές σκοπιμότητες, άλλο τόσο για τους αναθεωρητές της Ιστορίας είναι φανερή η πολιτική τους χειραγώγηση σε αλλότριες προτεραιότητες.Η Ιστορική επιστήμη αναθεωρείται διαρκώς με βάση τις έρευνες και τις αποδείξεις. Με τα αξιώματα καθαιρείται σε προπαγάνδα.Η Ιστορία παράγει ιδεολογίες, αλλά οι ιδεολογίες δεν παράγουν Ιστορία. Παράγουν δημαγωγία για λαϊκή χειραγώγηση, μεταμοντερνική μπουρδολογία και μαύρη προπαγάνδα. Των πραγματικών εθνικιστών. Των επικυριάρχων. Των ιμπεριαλιστών.Υπάρχουν πολλά έθνη, αρχαία όπως οι Κινέζοι, οι Εβραίοι, οι Έλληνες, οι Άραβες, νεώτερα όπως τα περισσότερα ευρωπαϊκά και νέα όπως οι Αμερικανοί ή οι Αυστραλοί.Η διεθνής βιβλιογραφία για το ελληνικό έθνος, είτε υπό τις κρατικές του εκάστοτε υποστάσεις, είτε ως υπόδουλου, είτε ως εν διασπορά διατελούντος, για την πολιτισμική του εξέλιξη, τη γλώσσα και την ύπαρξη, είναι απ’ τις ογκωδέστερες στα παγκόσμια γράμματα.Πώς αίφνης μια δράκα κενολόγων έχει επιβάλει το κράτος της στα ακαδημαϊκά, λογοτεχνικά και πολιτικά πράγματα των σύγχρονων Ελλήνων είναι ένα ερώτημα εξαιρετικής πολιτικής βαρύτητας.Ποιους βολεύει η σύγχυση, η αμφιβολία, η αναίρεση του αυτοσεβασμού;Ποιοι επωφελούνται απ’ την ταύτιση του πατριωτισμού (αγάπη για το κοινό καλό της πατρίδας) με τον εθνικισμό (μίσος για τους Άλλους); «Ποιοι ωφελούνται;» όπως ρωτούσαν οι Λατίνοι απ’ τον εκφυλισμό του οικουμενισμού και του διεθνισμού σε κοσμοπολιτισμό και ομογενοποίηση (στο πλαίσιο μιας άκρως ταξικής παγκοσμιότητας, όπου νόμος των πατρίδων γίνεται το «δίκαιο» των Εταιρειών);Ποιους βολεύει ο «πολυπολιτισμικός» χυλός και ο «πόλεμος των πολιτισμών» που επικαλύπτουν την άγρια εκμετάλλευση των οικονομικών μεταναστών ο πρώτος και τους διαρκείς πολέμους κατά των «κατώτερων θεών» ο δεύτερος; Γιατί, αντί της όσμωσης και της ενσωμάτωσης η γκετοποίηση;Γιατί αυτή η επιστροφή στην πολιτική των κανονιοφόρων πριν 100 χρόνια με όχημα θεωρίες, σημειολογία και ρητορικές που έχουν μόλις 20 χρόνια ζωής;Ποιοι θέλουν τους Έλληνες ασυνεχείς, τους Σκοπιανούς λιγούρηδες, τους Σέρβους διαλυμένους, τους Κροάτες δέσμιους, τους Τούρκους έντρομους, τους Βούλγαρους ανδράποδα, τους Κύπριους κομμένους στα δύο, τους Παλαιστίνιους στα τέσσερα και τους Ιρακινούς στα δεκατέσσερα;Είναι ασυνεχείς οι Έλληνες και είναι συνεχείς οι Κοσοβίτες; Είναι είδος προς εξαφάνισιν οι Ρωμαίοι της Πόλης και είναι Τούρκοι οι Πομάκοι ή οι Μουσουλμάνοι της Θράκης;Κι είναι ισχυρότερος ο αυτοπροσδιορισμός του Ανθρώπου Που Γελά να δηλώνει Κινέζος Πρίγκηπας από την εθνική κυριαρχία του κράτους του, την ευνομία, τις διεθνείς συνθήκες, την ίδια του την πολιτική ελευθερία;Κι από πότε είναι οι Έλληνες (σφαγμένοι σε πολέμους, σε εμφύλιες συρράξεις, μετανάστες και ταλαιπωρημένοι) τόσον κομπλεξικοί που να μην παραδέχονται την ασυνέχειά τους;Να τελειώνουμε με τους θρασείς μπουρδολόγους.Ή αγράμματοι είναι ή επωφελείς και χρήσιμοι σε άλλους.Οι Έλληνες στα 200 χρόνια της νεώτερης κρατικής τους υπόστασης προχώρησαν πολύ, κάλυψαν μια μαύρη τρύπα 400 ετών, έφεραν τη χώρα, πότε πέφτοντας στο Μπιζάνι και πότε πλένοντας πιάτα στο Σικάγο, ανάμεσα στις 25 πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Δεν είναι λίγο. Μας λείπουν πολλά. Εμείς οι ίδιοι οικτίρουμε πρώτα απ’ όλα τους εαυτούς μας για όσα δεν έχουμε πετύχει ακόμα. Εμείς φταίμε αν μας εκμεταλλεύονται οι πονηροί, αν δουλεύουμε περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους και απολαμβάνουμε τα λιγότερα, από Παιδείας έως Ασφαλιστικού Συστήματος. Αλλά αυτά είναι πολιτικά προβλήματα που οι ίδιοι πρέπει να λύσουμε. Δεν θα τα λύσουν οι γκλαμουριαραίοι, ούτε οι νεόπλουτοι, ούτε οι αμόρφωτοι, ούτε οι συγκαμένοι, που λέει ο Κώστας Καββαθάς. Θα τα λύσουν οι φιλότιμοι, οι εργατικοί, οι επιστήμονες, οι ιδεολόγοι.Οι «ασυνεχείς» δηλαδή, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι μπαγάσηδες, αυτά τα λαμόγια που δεν εννοούν ότι η λέξη μαλάκας, προς δόξαν της συνέχειας της γλώσσας, σημαίνει και σήμερα ό,τι σήμαινε και στα χρόνια του Περικλή.«Πρωί» έλεγε ο Όμηρος, «πρωί» λέει και η θεία μου η Φωτούλα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μιλάμε τη γλώσσα του Θουκυδίδη, αλλά ότι μας μιλάει εκείνη όπως μιλάει (σε) όποιον μαθαίνει να σκέφτεται, Έλληνα ή Άγγλο, απ’ τον Κεκαυμένο έως τον Πούσκιν και τον Έντγκαρ Άλαν Πόε (και τις αλληγορίες του με τον Γεώργιο τον Τραπεζούντιο μόνον και μόνον για να γράψει ένα εύθυμο διήγημα). Τον Ουγκώ, τον Γκαίτε και τον Έρασμο ως το Νόμπελ του Σεφέρη.Να τελειώνουμε με όσους κατάλαβαν απ’ τα ανθρωπιστικά γράμματα ό,τι κατάλαβε και ο Γκαίμπελς. «Λέγε-λέγε-λέγε» δεν θα είναι ό,τι λέμε συκοφαντημένο. Λάθος μπορεί να ’ναι. Αλάνθαστος ο Πάπας και οι νεκροί, αλλά συκοφαντημένο όχι. Όχι πια.Δεν είμαστε αντιαμερικανοί όταν εναντιωνόμαστε στον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο, τα Γκουαντάναμο και την περιστολή και των δικών τους, βεβαίως, πολιτικών ελευθεριών.Δεν είμαστε αντισημίτες όταν καταγγέλλουμε ότι το Ισραήλ χρησιμοποιεί το ολοκαύτωμα ως άλλοθι εγκλημάτων πολέμου και ειρήνης.Δεν είμαστε εθνικιστές, όταν κοπτόμεθα υπέρ πατρίδας, αντί να ’κονομάμε χλευάζοντάς την. Ούτε είμαστε γλωσσαμύντορες όταν «πάρεξ ελευθερίας και γλώσσας» γουστάρουμε ακτήμονες. Κολλημένοι, δηλαδή, υπέρ του φτωχού και κατά των 650 Eυρώ που παίρνει. Υπέρ Παιδείας κι όχι εξαρτημένης απ’ τις Eταιρείες εξειδίκευσης μόνον.Αντιδρούμε στον κατευνασμό, διότι μας πάει στον πόλεμο και πραγματικοί πολεμοκάπηλοι είναι οι ραγιάδες που συνιστούν «νηφαλιότητα» - λες και δεν είναι «νηφαλιότητα» η άμυνα, η πρόνοια και η ισχύς.Για να ψαχτούμε λιγάκι.Ποιες Τράπεζες επιχορηγούν τους μπουρδολόγους; Ποια ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα; Πόσο μη κυβερνητικές είναι οι οργανώσεις με κυβερνητικές χρηματοδοτήσεις; Πόσο σοφή είναι η διαφήμιση; Πόσο μας χειραγωγούν οι μετρήσεις της AGB; Πόσο ποδηγετούν τις προθέσεις μας τα γκάλοπ και οι ομιλούσες γραβάτες των ΜΜΕ; Γιατί είναι ρετιρέ ο καθηγητής των 1.100 Eυρώ με 30 χρόνια υπηρεσίας και δεν είναι αληταράς ο δημοσιογράφος που του κανοναρχεί το «κάτσε καλά» από οθόνης ή εφημερίδας; Γιατί τα λεφτά απ’ τους φόρους μας να πηγαίνουν στους μιζαδόρους, τους κουμπάρους και τους νταβατζήδες και όχι υπέρ Παιδείας, Υγείας κι Έρευνας;Γιατί τριάντα χρόνια λέμε τα ίδια πράγματα; Γιατί μαραζώνουν οι γεωργοί στα χωράφια κι ανθίζουν οι αεριτζήδες; Γιατί, πότε ΠΑΣΟΚ πότε ΝΔ, στον ίδιο παρονομαστή ο πολίτης; Και γιατί, αποστρεφόμενος τάχα την πολιτική, αντί να μαυρίσει τα κόμματα που την ατιμάζουν, να ιδιωτεύει; Γιατί;***Aν υπάρχει ένα εγκώμιο στην... ασυνέχεια των Eλλήνων και της γλώσσας τους, στην «ασυνέχεια» των ανθρώπων και του πολιτισμού, είναι η λέξη ιδιώτης, που μετανάστευσε σε πολλές άλλες γλώσσες για να σημαίνει σε όλες ακριβώς το ίδιο: πολιτικώς ηλίθιος.Kι αν υπάρχει μια αξία στην α-λήθεια είναι ακριβώς ότι τη λήθη διαδίδουν οι ηλίθιοι.ΣΤΑΘΗΣ Σ.

Κατηγορητήριο κενό περιεχομένου για την υπόθεση ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ

του Γκιουνάι Ασλάν

(Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης)

Μετά από περίοδο ενός χρόνου και αφού έχουν ειπωθεί και έχουν γραφεί πολλά για την υπόθεση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, ανακοινώθηκε επιτέλους το κατηγορητήριο του αρχιεισαγγελέα. Για την ακρίβεια στις 2500 σελίδες του αρχιεισαγγελέα αναφέρθηκαν τα αδικήματα που διαπράχθηκαν από τα μέλη της οργάνωσης, χωρίς να απαγγελθούν συγκεκριμένες κατηγορίες εναντίον των κατηγορουμένων. Με βάση αυτά που ανέφερε ο ίδιος ο αρχιεισαγγελέας και γράφηκαν στον τύπο, το βασικό αδίκημα για το οποίο θα δικαστούν είναι "σύσταση ένοπλης οργάνωσης για ανατροπή της κυβέρνησης και χρήση βίας'! Δηλαδή, αυτό που ακούγαμε τόσους μήνες για αδυσώπητο πόλεμο της κυβέρνησης με τις συμμορίες και για εκδημοκρατισμό, περιορίζεται στην εξουδετέρωση μια μικρής ομάδας του βαθέος κράτους που στράφηκε εναντίον του κόμματος ΑΚΡ.Τελικά αυτό που φαίνεται πιο πιθανό είναι ο συμβιβασμός της κυβέρνησης με το βαθύ κράτος για μια περιορισμένη εκκαθάριση, χωρίς να τεθεί ζήτημα εκδημοκρατιμσού και αποδιάρθρωσης των αντιδημοκρατικών μηχανισμών του βαθέος κράτους. Η παρασιώπιση των εγκλημάτων που έγιναν από τους μηχανισμούς αυτούς εναντίον απλών λαϊκών ανθρώπων, μας δείχνει ότι η κυβέρνηση και ο στρατός συμφώνησαν να προστατέψουν και πάλι τις συμμορίες του κράτους. Ενώ υπάρχουν στο τραπέζι των ανακριτών φάκελοι για 10.000 ανεξιχνίαστα εγκλήματα που διέπραξαν οι συμμορίες αυτές. Η ανατίναξη των γραφείων της κουρδικής εφημερίδας Ozgur Ulke, του κτιρίου που στέγαζε τα κεντρικά γραφεία του κόμματος DEP, των γραφείων της Οργάνωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD)... Οι δολοφονίες των Musa Anter, Mehmet Sincar, Vedat Aydin, Medet Sethat, καθώς και δεκάδες άλλα πολιτικά εγκλήματα και μαζικές δολοφονίες απλών ανθρώπων.Στο κέντρο όλων αυτών των εγκλημάτων βρίσκεται ο προφυλακισμένος στρατηγός Βελί Κιουτσούκ (Veli Kucuk). όμως στο κατηγορητήριο δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για όλα αυτά. Το κατηγορητήριο στην ουσία κουκουλώνει τα εγκλήματα του Βελί Κιουτσούκ, που είχαν αποκαλυφθεί από το σκάνδαλο Σουσουρλούκ. Ο άνθρωπος αυτός κατηγορείται μόνο για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης. Τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον των Κούρδων δεν υπάρχουν μέσα. Δεν υπάρχει λέξει για τις συμμορίες που δρουν μέσα στο στρατό, όπως αυτή του Σεμντίλνι, που στήριξε ο ίδιος ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Γιασάρ Μπουγιούκανιτ, σ.τ.μ.).Και ενώ οι εξελίξεις κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, κάποιοι μας αραδιάζουν παραμύθια για εκδημοκρατισμό. Πρόκειται για παρωδία. Στην ουσία, με το κατηγορητήριο ο αρχιεισαγγελέας επιτίθεται στη συνείδηση των ανθρώπων, μας κοροϊδεύει. Η κυβέρνηση και το ΓΕΕΘΑ, με τη δίκη αυτή, φαλκιδεύουν τον εκδημοκρατισμό. Στην ουσία παίζεται ένα παιχνίδι και στήνονται νέες παγίδες εναντίον των λαών μας. Και απότι φαίνεται, δεν είναι λίγοι εκείνοι που έπεσαν στην παγίδα του ΑΚΡ και του στρατού. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που, με αφορμή τη δίκη, κάνουν λόγο "για κράτος δικαίου και για πορεία προς τον εκδημοκρατισμό". Αυτό γράφεται κατά κόρον.Η δίκη της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ θα κάνει το σκοτάδι ακόμα πιο πυκνό, θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα προβλήματα, θα ενδυναμώσει καόμα περισσότερο τη νοοτροπία της συμμοριακής δράσης του κράτους. Ίσως καταδικαστούν μερικοί εκτελεστές, όμως εκείνοι που έβαψαν τα χέρια τους με το αίμα του λαού μας, με τη δίκη αυτή θα ξεπλυθούν και θα αποδοθούν καθαροί στην κοινωνία. Το μιλιταριστικό σύστημα θα μείνει ανέγγιχτο. Η κοινή γνώμη θα απασχοληθεί για ένα διάστημα με τη δίκη και θα γίνονται όνειρα για τον εκδημοκρατισμό. Έτσι θα αναβληθούν για άλλη μια φορά οι προσπάθειες για λύση (του Κουρδικού, σ.τ.μ.) και τα πραγματικά προβλήματα θα απωθηθούν στο μέλλον...

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα http://www.rojaciwan.com/koseyazisi-1459.html

Ο χώρος του "aspic" (16/07/08)

Ο "Χώρος του aspic" , καθιερώθηκε ως ο χώρος όπου την επομένη της παρουσίασης μιας εκπομπής "Ανιχνεύσεων", οι φίλοι bloggers κάνουν την κριτική τους σε διάφορες παραμέτρους της εκπομπής.
Περιμένουμε να σας διαβάσουμε, λοιπόν.

Ταξίδια στο διάστημα, Άρης, ζωή σε άλλους πλανήτες

Εδώ μπορείτε να διατυπώνετε τις ερωτήσεις σας στο θέμα της σημερινής εκπομπής (Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008) που είναι: Ταξίδια στο διάστημα, Άρης, ζωή σε άλλους πλανήτες.

Ο χώρος του aspic

Ο χώρος του aspic, είναι ο χώρος όπου την επομένη μιας εκπομπής γίνεται κριτική στο περιεχόμενο και την παρουσίασή της.
Περιμένουμε να σας διαβάσουμε, λοιπόν, αν και στην αυτοκριτική που κάνουμε δεν μείναμε ικανοποιημένοι.
Ένα τεχνικό πρόβλημα, η σύνδεση με τη Σέριφο μας εξενεύρισε- κακώς για τα χρόνια που κάνουμε αυτή τη δουλειά.
Το ενδιαφέρον, όμως, εν προκειμένω είναι να ακούσουμε εσάς.

Ερωτήσεις για την εκπομπή

Εδω μπορείτε να διατυπώνετε τις ερωτήσεις σας για τη σημερινή εκπομπή που έχει θέμα την κρατική ονομασία και την εθνική ταυτότητα των Σκοπίων.

Η εκπομπή της Τετάρτης 9 Ιουλίου 2008

Έχουν κυκλοφορήσει δύο βιβλία σχετικά με τα Σκόπια που παρουσιάζουν ενδιαφέρον και σκεπτόμαστε να βασισθούμε στον προβληματισμό που αναπτύσσουν για την εκπομπή της Τετάρτης.
Αντιπαρέρχομαι, βεβαίως, το εκπληκτικό βιβλίο του Βασίλη Γούναρη "Τα βαλκάνια των Ελλήνων", διότι θέλω να ασχοληθώ αναλυτικά μια άλλη φορά. Πρόκειται για εκπληκτική δουλειά.
Το πρώτο επιγράφεται "μακεδονικές ταυτότητες στο χρόνο" και αποτελεί διεπιστημονική προσέγγιση του θέματος και το δεύτερο είναι ένα βιβλίο του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού που ανατρέχει στο σκοπιανό απο το 1990 ως σήμερα.
Όπως επανειλημμένως γράψαμε στο blog και έχουμε αναφέρει και απο την τηλεόραση, το πρόβλημα σήμερα με τα Σκόπια δεν είναι η εξεύρεση κοινά αποδεκτής κρατικής ονομασίας.
Είναι ο προσδιορισμός της εθνικής ταυτότητας των πολιτών της γειτονικής χώρας.
Ονομασία θα βρεθεί. Είτε "Γκόρνα Μακεντόνια", είτε "Νοβαμακεντόνια". Το θέμα είναι τι θα αποδεχθούμε απο τα άλλα. Ποιά γλώσσα ομιλούν και ποιάς εθνικότητας είναι οι κάτοικοι της γειτονικής χώρας.
Μακεδονικό έθνος δύσκολα μπορεί να αποδεχθεί η Ελλάδα. Αν όχι για ιστορικούς λόγους, τουλάχιστον διότι αν αποδεχθεί κανείς "μακεδονικό έθνος", τότε θα αποδεχθεί και "μακεδονικές μειονότητες".
Ήδη, τα Σκόπια με όσα λέγονται επισήμως ή ανεπισήμως, αποκαλύπτουν τις μύχιες διαθέσεις τους. Να βάλουν θέμα περιουσιών των παιδιών των προσφύγων. Στη συνέχεια θέμα μειονότητας και μετά ακόμη και εδαφικό.
Όλα αυτά κάνουν ακόμη και τον πιο καλόπιστο να δεχθεί μια συμβιβαστική ονομασία, να είναι επιφυλακτικός.
Απο την άλλη, υπάρχει ρεαλιστική βάση να ανατρέψεις με διαπραγματεύσεις την ονομασία ενός λαού, όχι την κρατική αλλά αυτό που αντιλαμβάνεται ως εδαφική του παρουσία, η οποία του προσέδωσε και πολιτισμικά χαρακτηριστικά;
Μπορεί, δηλαδή, να αποδεχθούν να ονομάζονται κάτι άλλο, όχι ως κράτος αλλά ως λαός;.
Το βλέπω πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο. Θεωρώ, δηλαδή αδύνατον οι γείτονές μας να αποδεχθούν κάτι άλλο απο μακεδόνες, ως λαός. Μακεδόνες, όμως, είναι και οι έλληνες που ζούν στη Μακεδονία. άρα, πως θα γίνεται η εθνική διάκριση;
Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα.
Υπάρχουν λύσεις που μπορεί να προταθούν; Αυτό θα αναζητήσει η εκπομπή.
Και σ αυτόν τον προβληματισμό θα μπορούσατε να συμβάλετε.
Π.Σαβ.

Σχέδιο ανατροπής Ερντογάν

3 Ιουλίου 2008

του Σάββα Καλεντερίδη

Με βάση πληροφορίες που προέρχονται από παρακολουθήσεις, τηλεφωνικές υποκλοπές, αλλά και έγγραφα και ντοκουμέντα που έπεσαν στα χέρια της τουρκικής αστυνομίας, οι κεμαλιστές και η οργάνωση ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ ήταν έτοιμοι να εφαρμόσουν ένα σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης Ερντογάν, σε τέσσερις φάσεις.Τα ντοκουμέντα που βρέθηκαν στο μυστικό γραφείο που διατηρούσε ο πρώην αρχηγός της Γενικής Διοίκησης Στρατοχωροφυλακής, Σενέρ Έρουιγκουρ, στη λέσχη αξιωματικών του Φενέρ-μπαχτσέ, θα συνταράξουν ολόκληρη την Τουρκία.Με βάση πληροφορίες, ανάμεσα στα έγγραφα της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ που βρέθηκαν στο γραφείο του Έρουιγκουρ, υπάρχει σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης Ερνοτγάν, του οποίου η υλοποίηση θα άρχιζε στις 7 Ιουλίου.Με βάση άρθρο του Ferit Zengin, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sabah, το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης Ερντογάν περιλάμβανε τις εξής τέσσερις φάσεις:-Το πρωί της Δευτέρας, 7 Ιουλίου, σε 40 πόλεις ταυτόχρονα θα γινόταν παράνομες διαδηλώσεις από μέλη και συμπαθούντες την οργάνωση. Ο στόχος ήταν η δημιουργία κλίματος έντασης.-30 εκτελεστές θα δολοφονούσαν σημαντικές προσωπικότητες, με στόχο τη δημιουργία χάους, ενώ θα συνεχίζονταν οι διαδηλώσεις για την "κακή οικονομική κατάσταση". Όλα αυτά θα οδηγούσαν στην ανατροπή της κυβέρνησης Ερντογάν.Η αστυνομία τοποθέτησε πράκτορες στο Σύλλογο Κεμαλιστικής ΣκέψηςΜετά τη σύλληψη του απόστρατου στρατηγού Βελί Κιουτσούκ, που ήταν ο επικεφαλής του επιχειρησιακού τμήματος της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, οι τουρκικές αρχές πληροφορήθηκαν ότι η οργάνωση προετοίμαζε ένα καινούργιο σχέδιο πραξικοπήματος. Με βάση τις πληροφορίες αυτές η τουρκική αστυνομία τοποθέτησε έναν πράκτορες στα γραφεία του Συλλόγου Κεμαλιστικής Σκέψης, πρόεδρος του οποίου είναι ο συλληφθείς στρατηγός Έρουιγκουρ.Οι πράκτορες μετέφεραν στην αστυνομία με όλες τις λεπτομέρειες το σχέδιο πραξικοπήματος. Το σχέδιο προέβλεπε τα εξής:1- Παράνομες διαδηλώσεις σε 40 νομούς ταυτόχροναΔιαδηλώσεις την 7η Ιουλίου σε 40 νομούς ταυτόχρονα, υπό την οργανωτική ευθύνη των κατά τόπους γραφείων του Συλλόγου Κεμαλικής Σκέψης. Οι διαδηλωτές θα είχαν ως κεντρικό σύνθημα το "στηρίξτε τη διακαιοσύνη", προφανώς για να ασκήσουν πίεση στους δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου που θα κρίνουν την τύχη του κόμματος ΑΚΡ και του ίδιου του Ερντογάν. Οι διαδηλώσεις θα είχαν επιθετικό χαρακτήρα και θα έφερναν το λαό αντιμέτωπο με τις αστυνομικές αρχές. Έτσι θα δημιουργούνταν εκκρηκτικό κλίμα και με τη χρήση όπλων η κατάσταση θα ξέφευγε από κάθε έλεγχο. Τα γεγονότα θα οδηγούσαν σε λαϊκή επανάσταση.2- Η ομάδα των 30 εκτελεστών θα πυλοβολήσει εναντίον των διαδηλωτώνΜετά τη σύλληψη του στρατηγού Κιουτσούκ, ο στρατηγός Έρουιγκουρ τέθηκε υπό παρακολούθηση από την αστυνομία. Ο Έρουιγκουρ συνομιλώντας με έναν εν ενεργεία στρατηγό του είπε: "Ή θα αποδεχθούμε την ήττα ή θα αποφασίσουμε ότι θα κάνουμε αυτό που πρέπει και θα πάμε ως το τέλος".Όταν η παρακολούθηση εντάθηκε και επεκτάθηκε και σε άλλα άτομα, οι αρχές διαπίστωσαν ότι το σχέδιο δημιουργίας χάους και ανατροπής της κυβέρνησης ήταν πρό των θυρών. Η οργάνωση έδωσε εντολή στον Οσμάν Γκουρμπούζ, καταζητούμενο δολοφόνο και αρχηγό μιας ομάδας εκτελεστών που δρούσε υπό την καθοδήγηση και προστασία της υπηρεσίας πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής (JITEM). Η ένοπλη ομάδα, στις 7 Ιουλίου, θα άνοιγε πυρ εναντίον των διαδηλωτών για δημιουργία εκρηκτικού κλίματος και στη συνέχεια εκτελούσε προσωπικότητες, με σκοπό την πρόκληση χάους στην τουρκική κοινωνία.3- Δημοσκοπήσεις για "κακή πορεία και κατάρρευση της οικονομίας"Με βάση τα σχέδια που βρέθηκα στην λέσχη αξιωματικών Φενέρ-μπαχτσέ, ο γενικός διευθυντής της εφημερίδας Τercuman, Ουφούκ Μπουγιούκτσελεμπι (Ufuk Buyukcelebi) και ο υπεύθυνος της εφημερίδας Cumhuriyet στην Άγκυρα Μουσταφά Μπαλμπάι (Mustafa Balbay), θα δημοσίευαν δημοσκοπήσεις και άρθρα για την κακή πορεία και την κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας, δημιουργώντας κλίμα ανασφάλειας και πανικού στην τουρκική κοινή γνώμη.Ο καταζητούμενος σκηνοθέτης Χαλίς Γιαβούζ Ισικλάρ (Ηalis Yavuz Isiklar) θα σκηνοθετούσε φιλμς, διαφημιστικά κλιπς και σήριαλ με βάση την πολιτική και τις επιδιώξεις της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, τα οποία θα προβάλονταν από διάφορους τηλεοπτικούς σταθμούς.Ένα άλλο σκέλος του σχεδίου αφορούσε τη δράση του προέδρου του εμπορικού επιμελητηρίου της Άγκυρας (ΑΤΟ), Σινάν Αϊγκιούν. Ο Αϊγκιουν θα έκανε δηλώσεις για την κακή πορέια της οικονομίας και στη συνέχεια θα έκανε ενέργειες για τη δημιουργία νέου πολιτικού κόμματος.4- Αναβολή των κρίσεων στις Ένοπλες ΔυνάμειςΈνα σκέλος του σχεδίου πρόκλησης αιματηρών επισοδείων και της δημιουργίας χάους στην Τουρκία αφορούσε και τις ένοπλες δυνάμεις.Η ομάδα των ενεργεία στρατιωιτκών Εργκιούν (Ergun) που δρα στα πλαίσια της ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ, σχεδίαζε την αναβολή των κρίσεων στιε Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχοντας ως στόχο την αποστρατεία των φιλονατοϊκών στρατηγών και την προώθηση των στελεχών της οργάνωσης στα ανώτατα κλιμάκια των ΤΕΔ.Για όλους τους παραπάνω λόγους ο Ερντογάν έλαβε την απόφαση για την επιχείρηση μαζικών συλλήψεων στις 30 Ιουνίου του 2008.Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην Τουρκία παίζεται ένα παιχνλίδι μεταξύ Ερντογάν και κεμαλιστών με τίτλο: "Ο θάνατός σου η ζωή μου".